Reklama

Zrozumieć Mszę św.

Prefacja - dziękczynna mowa Kościoła

Niedziela kielecka 47/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po przygotowaniu darów oraz recytowanym lub wyśpiewanym dialogu między kapłanem a wiernymi („Pan z wami” - „I z duchem twoim”...), rozpoczyna się pierwsza część modlitwy eucharystycznej, zwana „prefacją”. Termin prefacja, pochodzący z języka łacińskiego, oznacza uroczyste przemówienie wygłaszane wobec zgromadzonego ludu przez kogoś, kto jest jego urzędowym rzecznikiem. W naszym przypadku prefacja - to dziękczynna modlitwa, jaką kapłan zanosi do Boga wobec zgromadzonego ludu i w jego imieniu.
W prefacji możemy wyróżnić trzy człony: wstęp, w którym kapłan nawiązuje do odpowiedzi wiernych „Godne to i sprawiedliwe”, podejmując myśl: „Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie składali Bogu dziękczynienie przez Chrystusa, naszego Pana”.
Chrześcijanin to człowiek, który w każdym miejscu i we wszystkich okolicznościach swego życia uświadamia sobie, że został hojnie obdarowany przez Boga. Jemu zawdzięcza swe istnienie, życie, zdolności, wiarę, nadzieję zbawienia. Dosłownie wszystko w jego życiu jest darem Bożej dobroci. Dlatego chrześcijanin - to człowiek wdzięczny (por. Ef 5, 4. 20; Kol 3, 15; 1 Tes 5, 18). Taką eucharystyczną postawę kształtuje w nas wiara. Takiej postawy przed Bogiem uczymy się poprzez każde uczestnictwo we Mszy św.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że Ojciec Święty w swojej encyklice pt. Kościół żyje Eucharystią (2003 r.) pisze, iż Matka Boża śpiewająca w domu swej krewnej Elżbiety pieśń Magnificat - Wielbi dusza moja Pana - uczy nas swoim przykładem przemieniać całe życie w jedno nieustanne magnificat - w pieśń uwielbienia Boga (nr 58).
W środkowym członie prefacji (embolizmie) Kościół wypowiada szczegółowy motyw dziękczynienia, czyli przypomina to Boże dzieło, to wydarzenie, o którym słyszeliśmy w liturgii słowa, zwłaszcza w Ewangelii tej Mszy św., a które budzi podziw, zdumienie i wdzięczność. Tu dostrzegamy ścisłe powiązanie liturgii słowa z liturgią eucharystyczną. Gdyby ktoś spóźnił się na Mszę św. i nie wysłuchał czytań Pisma Świętego, nie będzie zdolny zrozumieć treści prefacji, ani złączyć się z kapłanem w modlitwie dziękczynnej. Stąd tak ważne jest, abyśmy z żywą wiarą i uwagą wsłuchiwali się najpierw w orędzie Bożego słowa, podane nam w czytaniach i w homilii, byśmy potem z całym przekonaniem wielbili Boga za Jego wielkie dzieła.
Nie rozumie tego ktoś, kto wystaje podczas Mszy św. na placu przykościelnym i nudzi się patrząc na zegarek, albo rozmawia z sąsiadem, zamiast słuchać Boga i z nim rozmawiać. Pismo Święte ostrzega: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych (Ps 95 [94], 7; Hbr 3, 7). A Pan Jezus potwierdza to jeszcze bardziej stanowczo: Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym (J 12, 48).
Dodajmy, że w posoborowym Mszale, wydanym w 1970 r. z upoważnienia papieża Pawła VI, mamy 90 zmiennych prefacji. Wnoszą one cenne bogactwo do liturgii Mszy św. i pomagają nam przeżywać w duchu wdzięczności różne wydarzenia zbawcze, jakie świętujemy w ciągu roku kościelnego.
Po środkowej, zmiennej części prefacji, następuje człon mniej lub bardziej stały, wyrażający myśl, że w naszej modlitwie do Boga jednoczymy się z chórami niebieskich duchów i z wszystkimi świętymi, którzy nieustannie trwają przed Bogiem w dziękczynieniu. Wyznajemy w ten sposób wiarę w tajemnicę obcowania świętych, czyli w więź komunii, jaka istnieje między Kościołem pielgrzymującym przez ziemię, a aniołami i ludźmi, którzy przed nami przeszli przez ten świat czyniąc dobrze i torują nam drogę do tej samej wiecznej ojczyzny.
Śpiew prefacji kończy się dwukropkiem, po którym następuje aklamacja Święty - Błogosławiony, wykonywana przez kapłana i wszystkich obecnych. Nie wolno tej aklamacji powierzać samemu chórowi ani scholi, która by śpiewała na sobie tylko znaną melodię. Śpiew ten ma swoje biblijne źródło w opisie powołania proroka Izajasza (Iz 6, 1-10). Młody Izajasz ma wizję Boga, który zasiada na wyniosłym tronie w otoczeniu duchów niebieskich, jakie Go nieustannie wielbią, śpiewając trzykrotne Święty... Wobec tego doświadczenia majestatu i chwały Boga prorok odczuwa swoją niegodność i wzbrania się przed podjęciem misji, do której go Bóg wzywa. Bóg jednak oczyszcza jego usta, kiedy anioł dotyka ich rozżarzonym węglem wziętym z ołtarza całopalenia.
Druga część aklamacji - Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie - to cytat z Ps 118, 26 - słowa, jakie mieszkańcy Jerozolimy śpiewali Jezusowi, gdy odbywał mesjański wjazd do tego świętego miasta na kilka dni przed swoją Męką. Śpiewając te słowa, wielbimy Chrystusa, który miał przyjść jako Mesjasz zapowiadany przez proroków. Przyszedł w pełni czasów jako Syn Boży, który przyjął z Maryi ludzkie ciało. Przychodzi i staje się rzeczywiście obecny podczas sprawowania Mszy świętej (w zgromadzeniu wiernych, w osobie kapłana, w swoim słowie, pod postaciami chleba i wina). Przyjdzie w chwale, w ostatnim dniu dziejów tego świata. Właśnie po to sprawujemy Mszę świętą, aby głosić Jego śmierć i przygotowywać się na Jego przyjście w chwale, jak to będziemy wyznawać w aklamacji po przeistoczeniu (por. 1 Kor 11, 26).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: +3 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziewczynka we wrocławskim Oknie Życia

2025-06-12 13:45

Marzena Cyfert

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

12 czerwca przed południem zadzwonił dzwonek w Oknie Życia przy ul. Rydygiera 22-28, w budynku Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza.

Siostry boromeuszki znalazły w nim kilkudniową dziewczynkę, której nadały imię Joanna, a przy niej pampersy i butelkę z mlekiem. Zgodnie z procedurami dziewczynka została zabrana do szpitala na badania. – To już 24. dziecko w Oknie Życia. Cieszymy się z każdego znalezionego tutaj dziecka i zawsze jesteśmy gotowe w takich sytuacjach pomagać. Ale apelujemy, by zanim dziecko zostanie przyniesione do Okna Życia, sprawdzić wszystkie inne możliwości. My też w tym pomożemy. Jeśli ktoś ma problemy, może znaleźć u nas pomoc i wsparcie. Zawsze robimy wszystko, by znaleźć jak najlepsze rozwiązanie. Przed taką decyzją jak oddanie dziecka do Okna Życia dobrze jest też z kimś porozmawiać – mówi „Niedzieli” s. Ewa Jędrzejak, boromeuszka, prezes fundacji Evangelium Vitae, która prowadzi Okno Życia.
CZYTAJ DALEJ

Na drodze do budowy ekspresówki stanęła kapliczka. Co zrobił wykonawca?

2025-06-09 15:39

[ TEMATY ]

kapliczka

GDDKiA

Via Carpatia

droga ekspresowa

S19

Oddział Rzeszów

GDDKiA-Oddział Rzeszów

Kapliczka przy nowo budowanej drodze ekspresowej S19

Kapliczka przy nowo budowanej drodze ekspresowej S19

W Polsce realizowanych jest wiele inwestycji drogowych, w tym droga ekspresowa S19. Jest to część trasy Via Carpatia, która powstaje we wschodniej części Polski, od granicy z Białorusią do granicy ze Słowacją. Na drodze ogromnej inwestycji stanęła mała kapliczka. A właściwie stoi tu już około 100 lat.

Budowa drogi ekspresowej S19 na odcinku Babica - Jawornik to nie tylko monumentalne podpory obiektów, imponujące ilości wykorzystanej stali, betonu, sprzętu oraz ciężka praca ludzi. To również wyjątkowa historia przydrożnych kapliczek, które są integralną częścią podkarpackiego krajobrazu.
CZYTAJ DALEJ

Odnowa sztuki sakralnej w centrum nowej wystawy Muzeów Watykańskich

2025-06-13 16:38

[ TEMATY ]

sztuka

Watykan

Muzeum Watykańskie

Vatican Media

Paweł VI i Jacques Maritain: odnowa sztuki sakralnej między Francją a Włochami (1945–1973)

Paweł VI i Jacques Maritain: odnowa sztuki sakralnej między Francją a Włochami (1945–1973)

Od 13 czerwca do 20 września w Muzeach Watykańskich można podziwiać niezwykłą wystawę „Paweł VI i Jacques Maritain: odnowa sztuki sakralnej między Francją a Włochami (1945-1973)”. To opowieść o duchowej i intelektualnej przyjaźni, która odmieniła oblicze sztuki chrześcijańskiej XX wieku.

Spotkanie dwóch światów
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję