Drodzy Czytelnicy „Niedzieli Lubelskiej”

W opisie spotkania wędrowców do Emaus ze zmartwychwstałym Zbawicielem, św. Łukasz pisze: „przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał jakoby miał iść dalej” (Łk 24, 28). Gdyby wtedy pozwolili Mu odejść, pozostaliby nadal samotni ze swoim smutkiem. Dobrze, że potrafili się przełamać, odejść od rozpamiętywania własnych życiowych ran, zatrzymać przy sobie Kogoś, kto cierpliwie i spokojnie tłumaczył im, że trzeba przejść przez cierpienie, aby poznać najgłębszą prawdę o życiu.
Serdecznie życzę wszystkim Czytelnikom, abyśmy w doświadczeniu naszych życiowych przeciwności potrafili zawsze zatrzymać przy sobie Chrystusa, wsłuchiwać się w Jego spokojny głos, gdy tłumaczy nam pisma i zaprasza do wspólnoty łamanego chleba. Niechaj w Roku Eucharystii i w błogosławionym czasie jubileuszu 200-lecia diecezji towarzyszy nam zawsze zatroskane spojrzenie Zbawiciela. Nawet w godzinach naszego największego zabiegania nie pozwólmy Mu odejść. Nie szukajmy nigdy spokoju serca w tych życiowych miejscach, w których nie zatrzymał się Chrystus. Niechaj zjednoczy nas wielkie pałanie serc świadomych, że tylko Jego Zmartwychwstanie przynosi nam prawdziwą i trwałą radość, której życzę Wam wszystkim.

Wasz Pasterz