W swojej homilii abp Budzik mówił o istocie przeżywanej uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zaznaczył, że poprzez Wcielenie, Bóg pokazał jak bardzo ukochał świat. – Chrystus ma dla nas miłujące i przebaczające serce. Dzięki Niemu odkryliśmy miłujące oblicze Stwórcy. W nim są ukryte niezgłębione skarby mądrości i umiejętności – tłumaczył hierarcha.

Arcybiskup opowiedział zgromadzonym historię o zniszczonej w trakcie wojny figurze Jezusa z otwartymi ramionami. – Kiedy ją odnaleziono okazało się, że obie dłonie Chrystusa są oderwane. Już po wojnie, jeden z żołnierzy zauważył ją i stał długo zamyślony, następnie wziął kartkę i napisał na niej kilka słów: Nie mam już innych dłoni, jak tylko wasze. Tak też jest i dzisiaj, kiedy radujemy się z tylu dzieł ewangelizacyjnych w naszej archidiecezji – powiedział metropolita lubelski.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że każda Msza Święta jest wspólnym dziełem Chrystusa, celebransa i całego Kościoła. - Zanim jednak kapłan złoży Ojcu najczystszą ofiarę, prosi wszystkich uczestników Eucharystii, aby modlili się, by Bóg przyjął jego i ich ofiarę. Eucharystia to nasza wspólna ofiara, ponieważ wy wierni razem z kapłanem współsprawujecie. Z tego wypływa ważne zadanie, by całe nasze życie przypominało liturgię ofiary – mówił abp Budzik.

Droga Neokatechumenalna narodziła się w 1962 r. w slumsach Madrytu, do których w latach 60 trafił jej inicjator, Kiko Arguello. Pierwsza wspólnota w Polsce powstała w Lublinie w 1975 r. przy kościele św. Piotra, będącym wówczas kościołem rektoralnym jezuitów. Pierwszą grupę tworzyli o. Alfred Cholewiński, jezuita, który neokatechumenat poznał we Włoszech, oraz włoscy katechiści Stefano Gennarini z Rzymu i Giuliana Panci z Florencji.

Obecnie w archidiecezji lubelskiej istnieje wiele wspólnot Drogi Neokatechumenalnej. Członkowie podejmują m.in. akcje ewangelizacje w parafiach i miejscach publicznych czy przygotowują młodzież do sakramentu bierzmowania. Osiem rodzin z lubelskich wspólnot podjęło się misji głoszenia Słowa Bożego w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Austrii, Bułgarii i Serbii. Spośród duchownych związanych z Drogą wielu także podjęło się pracy misyjnej oraz kaznodziejstwa wędrownego.