Jubileusz 25-lecia pracy Misjonarzy Klaretynów w parafii pw. św. Michała Archanioła w Krzydlinie Małej koło Wołowa obchodzono uroczyście w Światową Niedzielę Misyjną pod przewodnictwem metropolity wrocławskiego abp. Mariana Gołębiewskiego. Prowincjał Zgromadzenia o. Krzysztof Gierat powitał serdecznie przybyłych również na jubileuszową Eucharystię swoich współbraci z innych klaretyńskich parafii i domów zakonnych polskich i zagranicznych, a także burmistrza Wołowa Witolda Krochmala i starostę powiatu wołowskiego Jerzego Więcławskiego.
W okolicznościowej homilii abp Marian Gołębiewski podkreślił m.in., że założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Księży Klaretynów św. Antoni Maria Klaret miał w sobie ducha misyjnego. To on chciał bardzo mocno, aby zgodnie ze słowami Chrystusa głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, całemu światu. Kaznodzieja życzył członkom zgromadzenia, aby to hasło było zawsze obecne w ich działalności. Niech ten klaretyński jubileusz 25-lecia obecności w Krzydlinie Małej złączy nas wszystkich zarówno w radosnym dziękczynieniu za to, co stało się Waszym udziałem, jak i w wielkiej modlitwie błagalnej o dalszą owocną posługę ewangelizacyjną w tej parafii i tam, gdzie Was Bóg aktualnie posyła - zakończył homilię Metropolita wrocławski.
Jubileuszowe uroczystości zwieńczyło specjalne misterium słowno-muzyczne pt. Jezu, ufam Tobie, autorstwa znanego wrocławskiego barda Romana Kołakowskiego w wykonaniu artystów Wydziału Programów Katolickich i Patriotycznych PSE „Polest”.
Do parafii w Krzydlinie Małej należą trzy inne miejscowości: Krzydlina Wielka, gdzie znajduje się kościół filialny pw. św. Marii Magdaleny, Dębno z kaplicą pw. św. Antoniego Marii Klareta i Domaszków z kaplicą pw. Niepokalanego Serca Maryi. W sumie liczy ona niewiele ponad 1200 wiernych. Są wśród nich także grekokatolicy uczęszczający na nabożeństwa rzymskokatolickie. Pracę duszpasterską w parafii w Krzydlinie Małej rozpoczął w 1980 r. o. Stanisław Wójcik, później kierowali nią kolejno ojcowie: Piotr Żok, Jan Rutkowski, Piotr Morciniec, Jan Opala, Krzysztof Wojtowicz. Obecny proboszcz o. Krystian Piechaczek podkreślił, że jego parafianie to głównie repetrianci ze Wschodu. W roku naszego jubileuszu - mówił o. Piechaczek - oni także obchodzą swój - 60. rocznicę przyjazdu na Ziemie Zachodnie. Niestety, dzisiaj większość z nich dotknęło ogromne, największe w okolicy, bezrobocie. Brak miejsc pracy dla dorosłych szczególnie odczuwają dzieci. Na ponad 100 uczniów Szkoły Podstawowej w Krzydlinie Wielkiej przeszło połowa z nich objętych jest pomocą parafii w dofinansowywaniu obiadów szkolnych. Tylko dzięki wielkiej życzliwości burmistrza Wołowa Witolda Krochmala ponad 50-osobowa grupa dzieci mogła w tym roku wyjechać na kolonie letnie. Pomoc władz gminnych widoczna jest również w pracach remontowych i konserwacyjnych prowadzonych w świątyniach parafialnych. Teraz np. burmistrz zadeklarował wsparcie finansowe renowacji niezwykle cennych 10-głosowych organów znajdujących się w Krzydlinie Wielkiej.
Ksiądz proboszcz podkreśla, że wiele działań duszpasterskich, charytatywnych, gospodarczych udaje się zrealizować przede wszystkim dzięki wielkiemu zaangażowaniu parafian, do których należą m.in. przewodniczący Rady parafialnej Jan Marcinkowski, rodziny państwa Stachowiczów, Skorupów, Dżunków, Aleksandrowiczów, Sawickich oraz panowie Jan Druzgała, Jan Nawara i Krzysztof Rzeszowski.
Katoliccy biskupi Szwajcarii są głęboko wstrząśnięci klęską żywiołową w górskiej wiosce Blatten w kantonie Valais. Z rozpadającego się lodowca Birch na wioskę runęło ponad 3,5 mln metrów sześciennych lodu, skał i zmrożonego śniegu. Cała wioska została zrujnowana, ewakuowano 300 osób; co najmniej jedną osobę uważa się za zaginioną. We wspólnym oświadczeniu w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, 29 maja, biskupi zapewnili poszkodowanych o swojej solidarności, modlitwie i duchowej bliskości. Do wiernych Szwajcarii zaapelowali o wsparcie poszkodowanych mieszkańców Blatten modlitwą i konkretną pomocą.
„Płaczę nad Blatten” - powiedział biskup Sion, Jean-Marie Lovey, ubolewając nad losem mieszkańców doliny Lötschental. Jednocześnie pocieszał, że zawaliły się tylko góry i lodowiec, „ale nie wasza wiara i na pewno nie obecność Boga u waszego boku”. Bp Lovey zacytował proroka Izajasza i zaapelował o nadzieję: „Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie i nie zachwieje się”.
Relikwiarz, stworzony przez Andrzeja Adamskiego, znanego złotnika z Braniewa
Już 31 maja 2025 roku Braniewo stanie się miejscem szczególnej duchowej uroczystości. Po dwudziestu latach procesu beatyfikacyjnego, Kościół wyniesie na ołtarze piętnaście sióstr katarzynek, które oddały życie, trwając przy swoich podopiecznych w ostatnich miesiącach II wojny światowej. Zginęły z rąk żołnierzy Armii Czerwonej, nie opuszczając szpitali, przytułków i domów opieki – miejsc, gdzie były najbardziej potrzebne.
Braniewska beatyfikacja to nie tylko akt wyniesienia do chwały ołtarzy, ale również głęboka lekcja wiary, odwagi i bezgranicznego oddania drugiemu człowiekowi. Męczeństwo sióstr długo nie było historią znaną powszechnie. Dziś mówi się o niej coraz głośniej. W lutym i marcu 1945 roku braniewskie zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny wybrały pozostanie w mieście, przez które przetaczała się ofensywa Armii Czerwonej. Były świadome zagrożenia, jakie niosło ze sobą nadejście wojsk sowieckich, ale postanowiły zostać. Ich ofiara była cicha, lecz ogromna w znaczeniu. Wyniesienie ich na ołtarze to przypomnienie, że świętość rodzi się często z codziennej służby i z heroizmu w najtrudniejszych chwilach.
Klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Syna.
Po 15 wiekach niezależnego istnienia prawosławny klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj, mający status autonomicznego Kościoła prawosławnego, staje się własnością państwa egipskiego. Taką decyzję wydał 28 maja sąd w Ismailiji, co oznacza w istocie skonfiskowanie przez władze państwowe ogromnego bogactwa materialnego i duchowego tego obiektu: prastarych ikon, rękopisów, starodruków, bibliotek i innych dóbr, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Klasztor św. Katarzyny powstał około 530 roku na rozkaz cesarza bizantyjskiego Justyniana I, choć pierwszą kaplicę wzniesiono tam na początku IV wieku na polecenie cesarzowej Heleny (zmarłej około 328-330 roku) i jest najstarszym, działającym do dzisiaj. monasterem chrześcijańskim na świecie. Znajduje się w wąskiej dolinie Wadi al-Dajr na południu Synaju w miejscu, w którym tradycja biblijna umiejscowiła krzak gorejący, z którego Bóg przemawiał do Mojżesza (Wj 3, 1-6), a w pobliżu wznosi się góra Synaj, zwana też Górą Mojżesza, gdzie miał on otrzymać od Boga tablice Dekalogu. Obiekt, otoczony wysokim na 12-15 metrów i grubym na ponad półtora metra murem obronnym, jest położony na wysokości 1570 m npm.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
