Reklama

Z życia Toruńskiego Seminarium Duchownego

Promocja lektoratu i akolitatu

5 marca 2006 r. o godz. 9.30 w bazylice katedralnej Świętych Janów w Toruniu podczas uroczystej Eucharystii bp Józef Szamocki udzielił 6 klerykom III roku promocji lektoratu oraz 15 klerykom IV roku promocji akolitatu.

Niedziela toruńska 12/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przyjęcie tych posług poprzedziły rekolekcje wielkopostne dla kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, które rozpoczęły się w Środę Popielcową i które wygłosił ks. Tomasz Cyl - dyrektor Szkoły Podstawowej im. św. Wojciecha w Bydgoszczy.
W homilii Ksiądz Biskup powiedział: „Liturgii Słowa prowadzi nas na pustynię. I może nasuwa się nam taka refleksja: Panie Jezu, kolejny Wielki Post, Ty na pustyni. Gdzie jest nasza pustynia? Pustynia współczesna posiada wiele form: pustynie nędzy, pustynie głodu i pragnienia, pustynie porzucenia i samotności, wiele pustyń porzuconej miłości. (...) Pustynia jest wszędzie tam, gdzie zaczyna brakować Boga. (...) Moja pustynia to ta, na której jestem kuszony. (...) Aby wyprowadzić współczesny lud z jego pustyni, ku życiu, ku przyjaźni z Ojcem, trzeba świętych znaków i świętych posług, m.in. takich jak lektorat i akolitat”.
W dalszej części Mszy św. nastąpił uroczysty obrzęd udzielenia promocji. Po specjalnym błogosławieństwie, do każdego lektora Ksiądz Biskup kierował słowa: „Przyjmij księgę Pisma Świętego, wiernie przekazuj Słowo Boże, aby wzrastało i działało w sercach ludzkich”. Natomiast do akolitów Ksiądz Biskup powiedział: „Przyjmij naczynie z chlebem i kielich z winem do sprawowania Eucharystii w taki sposób, abyśmy mogli służyć Kościołowi w jej sprawowaniu”. Na te słowa każdy z nowo promowanych odpowiedział: „Amen”.
Do zadań lektora należy: czytanie Słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym; jeśli nie ma psałterzysty, lektor wykonuje psalm międzysekcyjny; w przypadku braku organisty kieruje śpiewem oraz czynnym uczestnictwem wiernych podczas zgromadzenia liturgicznego; przygotowuje wiernych do godnego przyjęcia sakramentów.
Do zadań akolity należy: wspomaganie diakona oraz usługiwanie kapłanowi w wypełnianiu czynności liturgicznych. Jest on szafarzem nadzwyczajnym udzielania Komunii św. (może zanieść ją chorym i starszym pozostającym w domu), gdy kapłan lub diakon nie mogą tego obowiązku wypełnić z powodu choroby czy podeszłego wieku, albo, gdy liczba osób przystępujących do Komunii św. jest zbyt duża. Z tych samych powodów można zlecić akolicie wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz repozycji (bez błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem). Po Komunii św. akolita pomaga w oczyszczeniu i uporządkowaniu naczyń liturgicznych.
Zgodnie ze zmodyfikowaną instrukcją w sprawie posług oraz święceń udzielanych w seminariach duchownych, „Powierzenie posługi lektora i akolity zmierza do tego, by kandydaci do święceń stopniowo - poprzez studium i praktykę - przygotowali się do podwójnej służby kapłańskiej, jaką jest posługa słowa i służba ołtarzowi. Od strony wychowawczej stopniowe dochodzenie do kapłaństwa ma coraz bardziej mobilizować kandydata do pełnego wysiłku w dziele osobistej formacji; od strony religijnej ma go stopniowo wprowadzać w pełne zrozumienie istoty kapłaństwa służebnego; od strony eklezjalnej - ukazanie wiernym organiczną strukturę Kościoła jako wspólnoty służb i charyzmatów”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Leon XIV dziękuje Rycerzom Kolumba za służbę na rzecz świętości ludzkiego życia

2025-10-06 12:42

[ TEMATY ]

Rycerze Kolumba

Papież Leon XIV

Vatican Media

Poprzez szereg inicjatyw podejmowanych przez lokalne Rady, wy i wasi bracia Rycerze staracie się również nieść współczucie i miłość Pana do waszych lokalnych wspólnot, między innymi poprzez wasze wysiłki na rzecz wspierania świętości ludzkiego życia na każdym jego etapie, niesienie pomocy ofiarom wojen i klęsk żywiołowych oraz wspieranie powołań kapłańskich - wskazał Papież podczas spotkania z Zarządem Rycerzy Kolumba i ich rodzinami, którzy pielgrzymują do Rzymu z okazji Jubileuszu 2025.

„Za te konkretne działania, jak również za wasze modlitwy i codzienne ofiary dla dobra ludu Bożego, wyrażam moją serdeczną wdzięczność” - dodał Ojciec Święty.
CZYTAJ DALEJ

Rady o. Pio dotyczące modlitwy różańcowej

[ TEMATY ]

różaniec

św. o. Pio

Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, Prowincja Krakowska

Całe nauczanie Ojca Pio, który nigdy nie głosił kazań, ani nie był misjonarzem, ogranicza się do nauk udzielanych podczas spowiedzi oraz do rozmów i korespondencji z duchowymi dziećmi. Był wielkim obrońcą modlitwy różańcowej, której popularność w latach jego życia nieco przygasła i to nie tylko wśród ludzi świeckich, ale także wśród wielu księży, uznających ją za modlitwę nudną, będącą reliktem średniowiecza. Ojciec Pio przekonywał, że modlitwa różańcowa jest „najwspanialszym darem od Matki Bożej dla ludzkości”.

Podziel się cytatem Goście odwiedzający Ojca Pio, wśród których były osoby wszelkich zawodów, m.in. politycy, artyści, lekarze, słynne osobistości, otrzymywali od niego różaniec. Przy tej okazji prosił ich, aby go zawsze z sobą nosili i codziennie odmawiali przynajmniej jedną część, czyli pięć dziesiątków, które zapewnią im łaski i opiekę Matki Bożej. Różańce otrzymane od Ojca Pio obdarowani uważali zawsze za najcenniejszy podarunek.
CZYTAJ DALEJ

Samarytanin otrzymuje od Jezusa misję: Idź!

2025-10-07 11:04

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Samarytanin otrzymuje od Jezusa misję: Idź! Znajdź tamtych, ciągle jeszcze zagubionych, pozbawionych wiary, którzy nie rozpoznali Dawcy życia, lecz zobaczyli we Mnie tylko zwyczajnego lekarza. Taką misję wyznacza Jezus także mnie.

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję