Czechowice-Dziedzice: bożonarodzeniowe „drzwi pokory” w jednej z świątyń
Kościół pw. Wspomożenia Wiernych w Czechowicach-Dziedzicach zamienił się podczas świątecznych dni w Bazylikę Narodzenia w Betlejem. Aby do niego wejść, trzeba – podobnie jak w miejscu narodzin Jezusa – pochylić się. Do ołtarza prowadzą bowiem „drzwi pokory” – wycięty otwór w banerze ze zdjęciem przedstawiającym oryginalne wejście do Groty Narodzenia.
„Żeby wejść do ‘dziedzickiej bazyliki’, trzeba skłonić się w pokorze. Ta pokora powinna towarzyszyć nam w spotkaniu z Dzieciną” – wytłumaczył pomysłodawca przedsięwzięcia ks. Paweł Hubczak, wikariusz w parafii. W realizacji koncepcji pomogła mu grupa parafian. Kapłan zachęcił do zapoznania się z myślą papieża Benedyka XVI, która była prawdziwą inspiracją do powstania nietuzinkowej dekoracji.
„Ten, kto chce wejść do Domu Bożego w miejscu Narodzin Jezusa, musi się pochylić. Jeśli chcemy znaleźć Boga, który ukazał się jako dziecko, musimy zejść z konia naszego ‘oświeconego’ rozumu. Musimy się schylić, by tak rzec iść duchowo pieszo, aby móc wejść przez portal wiary i spotkać Boga” – powiedział Benedykt XVI podczas Mszy św. pasterskiej odprawionej w Wigilię Bożego Narodzenia w Watykanie w 2011 r.
„Dziedzickie drzwi pokory” mają inspirować do odkrywania „wielkiej tajemnicy spotkania”. Są także okazją do chwili zastanowienia i refleksji nad tym, czym jest „wielka pokora wobec Pana”. Baner z fotografią frontonu betlejemskiej świątyni został umieszczony między filarami kościoła. Towarzyszy mu specjalne, nastrojowe oświetlenie. Lama punktowa wyróżnia z mroku „drzwi uniżenia”.
Wierni byli początkowo zaskoczeni nową dekoracją i omijali malutkie wejście, jednak po kazaniach ks. Hubczaka wyjaśniających całą koncepcję większość wchodzących wybiera teraz „drzwi pokory”.
Oryginalne wejście do betlejemskiej bazyliki, czyli mały otwór o wysokości 1.30 m i szerokości 78 cm, powstało na skutek zamurowania głównych drzwi, by uniemożliwić muzułmańskim najeźdźcom wjeżdżanie konno do tego miejsca.
Od rana, 13 marca wszystkie rzymskie kościoły były zamknięte. Była to konsekwencja zarządzenia wydanego poprzedniego dnia przez kard. De Donatisa, wikarusza papieskiego dla diecezji rzymskiej,. Oto jego tekst Dekretu.
„Do piątku 3 kwietnia 2020 r. zabroniony jest wstęp dla wszystkich wiernych do parafialnych i nie-parafialnych kościołów diecezji rzymskiej, normalnie otwartych dla publiczności (por. Kan. 1214 ss CIC), a bardziej ogólnie do budynków religijnych wszelkiego rodzaju otwartych dla publiczności. Pozostają dostępne oratoria wspólnot trwale ukonstytuowanych (zakonnych, klasztornych itp.: por. Kan. 1223 KKK) ale tylko dla członków wspólnot, którzy zwykle korzystają z nich jako mieszkańcy i współmieszkańcy, z zakazem dostępu dla wiernych, którzy nie są stałymi członkami wyżej wymienionych społeczności. W związku z tym wierni są zwolnieni z obowiązku wypełniania świątecznych nakazań (por. Kan. 1246-1248). Kapłani odpowiedzialni za sprawowanie kultu w poszczególnych miejscach (proboszczowie, rektorzy, kapelani itp.) zajmą się przestrzeganiem tego przepisu, przede wszystkim zamknięciem miejsc kultu i każdą inną inicjatywą związaną z wprowadzeniem w życie tego przepisu. Przypomnijmy, że przepis ten służy dobru wspólnemu.
- Szkaplerz to nie jest magiczny płaszczyk. Szkaplerz to habit Maryi. To Jej płaszcz matczynej miłości. To zaproszenie do życia w ciszy, w rozważaniu słowa, w miłości - mówił bp Robert Chrząszcz podczas odpustu i Dnia Jubileuszowego w Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Czernej.
– Odmawiając piękną i starożytną antyfonę „Pod Twoją obronę”, nie zawsze mamy świadomość, że z naszych ust dobywa się jedna z najstarszych modlitw do Matki Bożej. Kościół zwraca się w niej do Maryi, jako do orędowniczki w naszych codziennych sprawach i obrońcy wiary zaszczepionej przez Boga w naszych sercach. W Roku Jubileuszowym, ustanowionym przez papieża Franciszka, jesteśmy zaproszeni do ponownego odkrywania -razem z Matką Bożą – piękna ufności i nadziei – powiedział na początku uroczystości, przeor klasztoru Karmelitów Bosych w Czernej o. Kazimierz Franczak OCD i powitał zebranych.
Niewielka miejscowość Betania, której nazwa tłumaczy się jako „dom biednych”, była świadkiem interesujących wydarzeń w życiu Jezusa. Tu mieszkała zaprzyjaźniona z Jezusem rodzina, a dokładniej dwie siostry i brat, Maria, Marta i Łazarz. Gdy Nauczyciel pielgrzymował do Jerozolimy na uroczystości świąteczne, zatrzymywał się w ich domu.
Często pewnie rozmowy przeciągały się długo w noc, a cienie żywo dyskutujących postaci figlowały na białych ścianach w świetle oliwnych lampek. Jedną z takich scen skrupulatnie relacjonuje Łukasz: „W dalszej ich podróży przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: ‘Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła’. A Pan jej odpowiedział: ‘Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona’” (Łk 10,38-42).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
