Piotr Jackowski: - Całe życie na coś czekamy, stawiając sobie określone cele, a w perspektywie mamy wieczność. Jednakże dzisiejsza rzeczywistość pokazuje, że człowiek tak naprawdę nie potrafi lub nie chce czekać.
Ks. Lesław Kunc: - W ludzką egzystencję wpisane jest przeznaczenie do trwania w drodze. Oczekiwanie wiąże się z tym, iż tutaj, na ziemi, nie ma naszej pełni. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże, a pełne upodobnienie do Pana będzie możliwe dopiero w wieczności. Nic zatem dziwnego, że każdy z nas wciąż poszukuje i oczekuje spełnienia. Dopiero przez śmierć osiągniemy pełnię szczęścia, którą daje Bóg.
- Ów wymiar oczekiwania dochodzi do głosu zwłaszcza teraz, gdy wkraczamy w czas Adwentu.
- Adwent podkreśla, że ludzkie zmierzanie do pełni jest wędrówką na spotkanie z Kimś oczekiwanym - Bogiem. Wielką sztuką jest odkrywanie radosnego wymiaru czekania na Tego, który uczyni nas pełnym człowiekiem. Dlatego... jak tu się nie radować, choć przed nami trudny, tajemniczy moment przejścia na drugą stronę.
- Czas Adwentu to nie tylko oczekiwanie na przyjście Chrystusa u kresu czasów. Spoglądając na stajenkę betlejemską, oczekujemy Jego obecności tu i teraz. Czy potrafimy jeszcze przeżywać autentyczną radość płynącą ze świąt Bożego Narodzenia?
Reklama
- Ludzie nie potrafią w pełni przyjąć mądrości zawartej w Piśmie Świętym. Całe życie uczymy się jej, a posiądziemy ją dopiero po śmierci. Podobnie jest z radością czasu Bożego Narodzenia. Aspektów przeżywania świąt mamy tyle, ilu jest ludzi. Odbieranie ich przesłania wiąże się z tym, jak ja je odbieram. Z pewnością wielu stawia na pierwszym miejscu radość płynącą z bliskości Boga. Ważne, aby odkrywać źródła świętowania rodzinnego w tym, co niesie nam liturgia i mądrość Kościoła.
- Mówimy, że święta Bożego Narodzenia mają charakter rodzinny...
- Ponieważ Bóg jest bliski każdemu z nas, my także chcemy doświadczać bliskości i radować się w rodzinnym gronie. Ten aspekt świąt Bożego Narodzenia podkreśla ukazywanie Świętej Rodziny.
- Które z pozostałych aspektów świętowania są najważniejsze?
- Duszpasterze podkreślają różne akcenty Bożego Narodzenia, które mogą pomóc w świętowaniu. Uczmy się przyjmować to, co owo świętowanie przynosi nam w określonej sytuacji czy roku. Trudno tu o jakąś uniwersalną receptę. Ważne, abyśmy dali się prowadzić Duchowi Świętemu, który nie tylko nas uświęca, lecz także w nas świętuje.
- Dzisiejszy świat usiłuje przysłonić ubogą stajenkę betlejemską, stawiając na pierwszym miejscu pieniądze, bogactwo, zakupy, świecidełka...
- To, co dzieje się złego w społeczeństwie, jest widoczne. Można o tym mówić i rozdzierać szaty, lecz - moim zdaniem - nie warto tracić czasu na takie dywagacje. Jeśli sam będę odkrywał właściwy wymiar Adwentu i przesłania Bożego Narodzenia, to nie odpowiem na negatywne zaproszenia świata. Gdy wraz z rodziną postawię na pierwszym miejscu to, co prawdziwe i autentyczne w świętowaniu, to reklama oraz konsumpcjonizm bijące ze sklepów i mediów w niczym mi nie przeszkodzą. Walczmy o rozwijanie w sobie pragnienia właściwego świętowania.
Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.
Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są od uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
Dziewiąta Kongregacja Generalna Kardynałów rozpoczęła się dziś rano o godz. 9.00 wspólną modlitwą. Obecnych było 177 kardynałów, w tym 127 elektorów - czytamy w komunikacie Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej.
Na początku losowo wyłoniono kardynałów Komisji, która pomaga kamerlingowi w zgromadzeniach specjalnych w załatwianiu spraw bieżących: są to kardynał Robert Francis Prevost, OSA, i kardynał Marcello Semeraro, natomiast kardynał Reinhard Marx pozostaje koordynatorem Rady ds. Gospodarki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1746220708.jpg)
