Reklama

Śpiewajmy i grajmy Dzieciątku

Niedziela sandomierska 51/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czesław Hałaj: - Przenieśmy się w okres Twojego dzieciństwa, kiedy byłeś jeszcze bardzo młodym chłopakiem.

Zbigniew Wodecki: - To muszę wspomnieć okopy i okres kilku wojen światowych, w których jako dziecko brałem udział w krakowskiej dzielnicy Rakowice.

- Kilka wojen światowych?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Tak. Fantastyczne Rakowice! Pamiętam te tereny, gdzie z kolegami w wieku sześciu czy ośmiu lat toczyliśmy w okopach różne wojny i może dlatego nie chce mi się dzisiaj już bić. Tam były przepiękne łąki, na których pasły się krowy, jednostka wojskowa naprzeciwko naszego domu, kościół i ogrody Pijarów. Tam w wojsku ojciec służył w VIII Pułku Ułanów i zaprzyjaźnił się z księżmi Pijarami, którzy mieli chór. Ojciec grał na trąbce. Telewizji jeszcze nie było - złote czasy! Pijarzy odwiedzali nasz dom, przychodzili, śpiewali.

- Śpiewali kolędy w okresie Świąt Bożego Narodzenia?

Reklama

- Oczywiście! I to jak! Kolędy śpiewali przepięknie na głosy. A my też razem z nimi. Zwłaszcza że rodzina moja to środowisko śpiewająco-artystyczne. Przychodziła do nas profesorka muzyki, która uczyła mamę śpiewu, siostra wiolonczelistka też śpiewaczka. A ojciec był muzykiem w krakowskiej orkiestrze Polskiego Radia. Ja, jako mały berbeć, siedziałem w orkiestronie w Domu Żołnierza, w Operetce Krakowskiej jak ojciec grał podczas występów. Więc wszystkie te arie do dzisiaj doskonale pamiętam i mam do nich swoisty sentyment.

- Z sentymentem też pewnie wspominasz Wigilie?

- Wigilie przeważnie spędzaliśmy w domu. Najpierw mama stała w kolejce po karpie, które raz dostała, raz zabrakło, nie tak jak dziś. Ryby zabijał ojciec, a ja jako dziecko czekałem na te pęcherze, które suszyłem, a potem z nich strzelałem. Kiedy już zaświeciła na niebie tak oczekiwana gwiazdka, po modlitwie, łamaliśmy się opłatkiem i zasiadali do wigilijnej wieczerzy. Pamiętam te wspaniałe dania: zupa grzybowa albo czerwony barszcz z uszkami, obowiązkowo karp smażony i w galarecie, kutia. Wszystko było. Było bardzo dużo jedzenia. U nas podawano nie dwanaście, ale trzynaście dań. Do dziś przypominają mi się te wspaniałe zapachy.

- I pachnąca igliwiem choinka?

Reklama

- O, jak pięknie pachniała! Pamiętasz, wtedy się jeszcze choinki dekorowało watą i płonęły na niej najprawdziwsze świeczki? Był też „aniołek” pod choinką. A tam wszystko było, czekoladki, rękawiczki, narty, łyżwy, pomarańcze, które, jak wiesz, kiedyś były rarytasem. Było dużo prezentów. A po Wigilii szliśmy na Pasterkę. Mróz siarczysty, rozgwieżdżone niebo, czysty śnieg. Śnieg jakoś tak piękniej pachniał wtedy. A w kościele cudownie brzmiały organy, a my „Oj, maluśki, maluśki, kiejby rękawicka, Alboli jakoby, jakoby kawałecek smycka…”. Wracaliśmy szczęśliwi do domu, opierali o ciepły kaflowy piec. A na drugi dzień, w Boże Narodzenie, była szyneczka, chrzan czerwono-biały. Szynka była prawdziwa, nie taka jak dzisiaj. W Święta też jeździliśmy do dziadka. Dziadek był organistą w starym kościółku w Krzęcinie pod Krakowem. Miał dwanaścioro czy piętnaścioro dzieci, był kostyczny, wysoki, surowy. Ja pochodzę z tych, którzy dziadka jeszcze po rękach całowali. Dziś trudno młodym w to uwierzyć. Był mądrym i oczytanym człowiekiem, pisał też do gazet i dyskutował z autorytetami.

- Chodziłeś po kolędzie?

- Tak, oczywiście, że chodziłem. Z kolegami zrobiliśmy sobie szopkę i śpiewali „Bóg się rodzi, moc truchleje…”. Był anioł ze skrzydłami, śmierć z kosą, diabeł z rogami. Ludzie dawali nam parę groszy, ale też papierowe dwa złote. Pamiętam, jak zakochałem się w córce dowódcy jednostki wojskowej. Iza była śliczną dziewczynką, miała może osiem lat, a ja siedem. Nie wiedziałem, jak nawiązać z nią kontakt, więc rzucałem kamykami jak szła, takimi małymi, żeby jej nie zranić. Nie było telefonów komórkowych jak dziś, a ja chciałem z nią nawiązać kontakt intelektualny. Oberwało mi się za to nieźle.

- No i wydoroślałeś, stałeś się popularnym artystą.

- Doroślałem w ukochanym Krakowie. Piwnica pod Baranami, Ewa Demarczyk, potem byłem skrzypkiem w orkiestrze Polskiego Radia i Telewizji, aż w końcu zacząłem śpiewać. I poszło! Nawet się człowiek nie obejrzał, jak minęło tyle lat. Tyle Wigilii i Świąt Bożego Narodzenia. Bardzo lubię te Święta, chociaż teraz do wigilijnej kolacji zasiada nas mniej, bo trzynaście osób. Mam dorosłych troje dzieci i pięcioro wnuków. Niestety, nie ma już rodziców. Przed kolacją odwiedzam ich na cmentarzu. Wiem, że czekają na mnie tam w górze, gdzie zaświeci jak każdego roku Betlejemska Gwiazdka…

- Dziękuję Ci za rozmowę i składam serdeczne życzenia świąteczne i noworoczne od siebie i czytelników sandomierskiej „Niedzieli”.

- Pamiętam sandomierską katedrę, gdzie wystawialiśmy „Nieszpory Ludźmierskie” Jana Kantego Pawluśkiewicza. Przepiękna świątynia. Ja całej sandomierskiej diecezji i wszystkim uczciwym, dobrym ludziom życzę tego, czego życzę sobie. A więc wszystkiego, co dobre. A Boże Dziecię „w dobrych radach, w dobrym bycie, niech wspiera nas swoją siłą”.

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielka Brytania: ks. Glas skazany za wykorzystywanie seksualne dziecka

2025-06-02 17:53

[ TEMATY ]

ksiądz Piotr Glas

Adobe Stock

Pochodzący z Polski ks. Piotr Antoni Glas z angielskiej diecezji Portsmouth został skazany na pięć lat więzienia za wykorzystywanie seksualne dziecka, jakich się dopuścił w latach 2004-2007, gdy był duszpasterzem na brytyjskiej wyspie Jersey. Otrzymał również dożywotni zakaz kontaktów z ofiarą. Dodatkowo musi zapłacić ponad 12 tys. funtów za terapię, którą osoba ta, obecnie dorosła, przechodzi. Został także umieszczony w rejestrze przestępców seksualnych na okres 10 lat. Obrońca księdza zapowiada apelację.

61-letni duchowny w kwietniu br. został uznany przez ławę przysięgłych w Saint-Helier winnym czynów lubieżnych wobec dziecka na tle fetyszu stóp.
CZYTAJ DALEJ

Andrzej Duda i Karol Nawrocki - razem, na kolanach, modlący się przed Tabernakulum

2025-06-05 22:48

[ TEMATY ]

Andrzej Duda

Karol Nawrocki

PAP/Paweł Supernak

Myśmy wczoraj z prezydentem-elektem na zakończenie jego wizyty tutaj w pałacu, poszli we dwóch do kaplicy prezydenckiej. Klękneliśmy razem, modliliśmy się, każdy z nas modlił się w ciszy. Ja nie wiem, jakie były słowa modlitwy Karola Nawrockiego, ale mogę powiedzieć, jakie były moje. To była modlitwa do Ducha Świętego, oświecenie dla niego, ile razy znajdzie się przed koniecznością podjęcia trudnej decyzji - mówił Prezydent RP Andrzej Duda w środę w rozmowie z Radiem Wnet.

Niesamowite️ Aż ciary po plecach przechodzą️Dwóch Prezydentów RP: urzędujący i elekt, razem i na kolanach modlący się przed Tabernakulum w Kaplicy. Szczerze się wzruszyłem. Tu jest Polska@NawrockiKn @prezydentpl @AndrzejDuda @LAJankowski @skowronskiwnet @RadioWNET pic.twitter.com/AKKGHShxtF
CZYTAJ DALEJ

Papież przyjął liderów Drogi Neokatechumenalnej

2025-06-07 11:46

PAP/EPA

Papież Franciszek, Watykan

Papież Franciszek, Watykan

Członkowie Międzynarodowej Ekipy Odpowiedzialnej za Drogę Neokatechumenalną zostali przyjęci na prywatnej audiencji przez Papieża Leona XIV. Spotkanie było okazją do przedstawienia działalności ewangelizacyjnej wspólnot Drogi na całym świecie oraz wyrażenia wdzięczności za wsparcie i otwartość Ojca Świętego.

Leona XIV odwiedził współzałożyciel Drogi Kiko Argüello wraz z o. Mario Pezzim oraz Marią Ascensión Romero. Przekazali oni Ojcu Świętemu ikonę Matki Bożej Drogi oraz nową publikację "Serce niepodzielne. Misja i dziewictwo". Zawiera ona ponad 400 cytatów o kobiecie autorstwa współinicjatorki Drogi Carmen Hernández. Z kolei maryjna ikona, której kopię podarowano Leonowi XIV, znajduje się w kaplicy madryckiej katedry, gdzie zapisano słowa, które stały się duchową inspiracją Drogi Neokatechumenalnej: „Trzeba tworzyć wspólnoty jak Święta Rodzina z Nazaretu: pokorne, proste, pełne uwielbienia. Drugi człowiek to Chrystus".
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję