Liturgiczne wspomnienie św. Józefa obchodzimy 19 marca. Z kart Pisma Świętego wiemy, że pochodził z rodu króla Dawida. Mieszkał w Nazarecie. Był rzemieślnikiem. Jego ślub z Maryją dokonał się poprzez podpisanie dokumentu małżeńskiego i wprowadzenie małżonki do domu jej męża pośród ślubnych uroczystości. Nie był według ciała ojcem Jezusa, ale był nim według prawa żydowskiego. Jest rzeczą znamienną, że w ewangelii dzieciństwa Jezusa Józef odgrywa wiodącą rolę. Jemu anioł wyjaśnia tajemnicę wcielenia Jezusa. Jemu anioł poleca ucieczkę do Egiptu i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda. Ewangelie nie wspominają o nim podczas publicznej działalności Jezusa. Najstarsi ojcowie Kościoła podkreślają, że do godności opiekuna Zbawiciela, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, żywiciela Świętej Rodziny, Bóg wybrał męża o niezachwianej wierze i niezwykłej cnocie. Czczony od IV wieku w klasztorze św. Saby pod Jerozolimą, cieszy się wielką pobożnością Ludu Bożego na całym świecie. Dziś Jego imię jako swego patrona nosi wielu ludzi, a także Jego opiece zawierzane są różne instytucje i dzieła.
Św. Józef jest współpatronem diecezji legnickiej (obok św. Apostołów Piotra i Pawła). Jest także patronem Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy.
Diecezja została powołana do życia specjalnym dokumentem papieskim - bullą Tutus tuus Poloniae Populus - 25 III 1992 r. Rok później, pierwszy biskup legnicki Tadeusz Rybak erygował diecezjalne Wyższe Seminarium Duchowne, a na jego rektora powołał ks. dr Stefana Regmunta - obecnie biskupa diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
Siedzibą WSD Diecezji Legnickiej, jak również Kurii, stał się budynek zbudowany na początku XX wieku. Pierwotnie znajdowała się w nim Augusta-Viktoria Schule, gimnazjum i liceum miejskie przeznaczone dla zamożnych dziewcząt. Jesienią 1909 r. dokonano uroczystego otwarcia szkoły w obecności pruskiego ministra kultury. Po drugiej wojnie światowej Legnica stała się siedzibą Północnej Grupy Wojsk Armii Czerwonej, a dotychczasowa szkoła stała się „domem oficera” użytkowanym przez żołnierzy byłego Związku Radzieckiego. 7 września 1990 r. minister spraw zagranicznych RP złożył w radzieckim MSZ notę w sprawie zawarcia układu o wycofaniu wojsk radzieckich z Polski. Układ o wycofaniu wojsk ZSRR z terytorium Polski parafowano 10 grudnia 1991 r. Miesiąc wcześniej, bo na początku listopada 1991 r. wspomniany wyżej obiekt w części został zniszczony przez pożar. Zdewastowany budynek został oddany administracji polskiej. Wojewoda legnicki, wówczas gdy już nie było żadnych nabywców, przekazał obiekt na potrzeby nowo powstającej diecezji w Legnicy. Komisja Majątkowa przy Urzędzie Rady Ministrów w Warszawie uznała kościelną własność „domu oficera” jako rekompensatę za mienie zabrane Kościołowi w czasach komunistycznych.
Remont i adaptację podstawowych dla funkcjonowania uczelni pomieszczeń ukończono do uroczystej inauguracji pierwszego roku akademickiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy, która miała miejsce 17 listopada 1993 r. Nadzór nad pracami remontowymi sprawował ks. inf. dr W. Bochnak - proboszcz katedry legnickiej. W pierwszej inauguracji połączonej z poświęceniem budynku seminaryjnego wziął udział nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk.
Św, Józef czczony jest więc także w murach tego szczególnego domu, w którym kształtują się i dojrzewają powołania kapłańskie. Klerycy, przełożeni jak również goście tego domu, często mają przed oczyma Świętego Patrona. Czy to wtedy, kiedy przebywają na modlitwie w kaplicy w której umieszczono ikonę św. Józefa Opiekuna Zbawiciela, czy też mijając jego figurę na seminaryjnych korytarzach. Życzymy więc wszystkim oddającym się pod opiekę św. Józefa, jego nieustannego wstawiennictwa u naszego Zbawiciela.