Dziś niewiele się zmieniło. Od 1940 r. niewielka wioska we Francji stale przyciąga ogromne rzesze młodych ludzi, pragnących podczas tygodniowego spotkania na nowo odkryć Boga, trwając z komunii z Nim i z drugim człowiekiem.
Wspólnota
Reklama
Gdy nadchodzi czas wakacji, nasze myśli biegną ku miejscom, które chcielibyśmy odwiedzić, lub do których pragniemy wrócić po raz kolejny. Sięgamy po oferty „last minute”, żeby skorzystać ze słońca w Egipcie, Grecji, Hiszpanii, czy Tunezji. Są jednak tacy, którzy planowanie wakacji rozpoczynają od zagospodarowania czasem tak, by móc spędzić tydzień w Burgundii, we Francji, a konkretniej w niepozornej wiosce Taizé. Wioskę zamieszkują bracia ze Wspólnoty ekumenicznej, ale nigdy nie są w niej sami. Taizé stało się bowiem miejscem pielgrzymek ludzi z całego świata. Tak oto w jednym miejscu można jednocześnie być w Egipcie, Grecji, Hiszpanii, Tunezji i wielu innych krajach. Wtedy słowo „wspólnota” nabiera wyjątkowego znaczenia.
Wspólnota liczy około stu braci, pochodzących z różnych krajów i będących przedstawicielami wielu wyznań. Łączą ich proste, ale niezwykle wymagające wezwania Ewangelii: wezwanie do prostoty oraz wezwanie do dobroci serca. Dzięki temu to miejsce stało się znakiem otwartości na dialog ekumeniczny oraz gotowości do pojednania. Bracia żyją z własnej pracy, nie przyjmują darowizn ani prezentów, a spadki rodzinne przeznaczają na pomoc bliźnim. Ich najważniejszym zadaniem, wypełnianym każdego dnia jest świadczenie miłości pośród najbardziej jej potrzebujących.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Karol Wojtyła i Jan Paweł II w Taizé
Wśród odwiedzających Taizé dwukrotnie znalazł się kardynał Karol Wojtyła. Także nieco później, już jako Papież, Jan Paweł II skierował trasę swojej podróży do Wspólnoty. W 1986 r., podczas spotkania w kościele Pojednania wypowiedział słowa, które doskonale oddają ideę tego miejsca: „(…) Papież, tak jak wy, pielgrzymi i przyjaciele Wspólnoty, przybył tu na chwilę, ale do Taizé przybywa się jak do źródła. Wędrowiec zatrzymuje się, zaspakaja pragnienie i rusza w dalszą drogę. Wiecie, że bracia nie chcą was zatrzymać. Chcą w modlitwie i ciszy pozwolić wam pić wodę żywą obiecaną przez Chrystusa, poznać Jego radość, Jego obecność, odpowiedzieć na Jego wezwanie, byście mogli później wyruszyć i świadczyć o Jego miłości, służąc braciom w waszych parafiach, w waszych miastach i wioskach, w szkołach, na uczelniach i we wszystkich miejscach pracy (…)”.
Odkryć Boga w ciszy i prostocie
Reklama
Co staje się narzędziem do czerpania ze źródła, jakim jest Taizé? Modlitwa, śpiew, skupienie, cisza, czas na osobistą refleksję... Poprzez udział w życiu Wspólnoty uczestnicy spotkań przekonują się, że Jezus Chrystus prawdziwie obecny jest w ludzkiej codzienności. Podobnie, jak prorok Eliasz, który nie znajduje Boga w wichurze, trzęsieniu ziemi i ogniu, a w lekkim powiewie (por. 1 Krl, 19, 11-13), przyjeżdżający do Taizé mają szansę odkryć Boga w cichości swego serca i prostocie każdego dnia. Świadectwa, jakie dają swoim wspólnotom po powrocie z Francji dają dowód temu, że wielkie rzeczy dzieją się w ciszy, w ukryciu i nie potrzebują rozgłosu. Wielu z tych, którzy decydują się na przyjazd do tego zakątka Burgundii, przeżywa w danym momencie trudności, problemy, dylematy. Tutaj znajdują odpowiedzi na ważne pytania, a nawet odczytują sens swojej życiowej drogi i głębię powołania.
Przez cały rok do Taizé mogą przyjeżdżać ludzie młodzi, rodzice z dziećmi, dorośli. Spotkania trwają w cyklu tygodniowym, od niedzieli do niedzieli. Jak podkreślają organizatorzy spotkań, potrzeba kilku dni, by umieć odnaleźć się w rytmie życia Wspólnoty i nauczyć się wydobywać z niego jak najwięcej. Modlitwy, posiłki, sprzątanie, zabawa i sen - tam wszystko ma określoną porę. Niektórzy z uczestników decydują się na przeżycie całego tego czasu (bądź kilku dni) w ciszy. Uczestniczą w modlitwach, rozważaniach biblijnych, a pozostały czas poświęcają na indywidualną refleksję, próbę spojrzenia w głąb siebie i dostrzeżenia wartości milczenia.
Niezwykle cenne podczas spotkania w Taizé stają się proste czynności, wykonywane wspólnie przez osoby z różnych krajów, mówiących różnymi językami. Małe grupy, najczęściej dobierane wiekowo, są codzienną okazją do rozmów na ważne tematy współczesnego świata. Tworzy to podłoże do odkrycia w drugim człowieku Boga, ale także do nawiązania przyjaźni i znajomości, które trwają przez lata. Relacji, które są żywe niezależnie od wyznania i odległości dzielących ojczyzny nowych znajomych.
Fenomen
Dlaczego tak wielu wybiera Taizé jako cel swoich wypraw wakacyjnych? Bo przy tak ogromnych treściach, jakie można wynieść ze spotkań, liczy się także doskonała zabawa, taniec i śpiew w różnych wersjach językowych. Ta ostatnia forma modlitwy znana jest na całym świecie. Nawet ci, którzy nigdy w Taizé nie byli, bardzo dobrze znają choćby wielokrotnie powtarzany w wielu językach werset: „Laudate Dominum, omnes gentes!”. Proste słowa, wybrzmiewające jakby w nieskończoność, podkreślają medytacyjny charakter śpiewu. Stają się one jednocześnie jakby nieodłączną częścią tych, którzy je śpiewają - po powrocie długo pomagają się modlić, a często nuci się je nawet podczas codziennych zajęć.
W liście na ten rok brat Alois, przeor wspólnoty w Taizé, umieścił zdanie, które mogłoby być z powodzeniem hasłem reklamowym wakacji spędzonych wśród braci i wielu innych wierzących: „Chociaż różnimy się kulturą, wiekiem, choć rożne są nasze historie, łączy nas jedna nadzieja - pragnienie życia w pełni”.
Nasi w i z Taizé
Reklama
Stałym kierunkiem, z którego wielu ludzi chętnie przyjeżdża do Taizé jest Wrocław i cały Dolny Śląsk. Podczas wakacji, od ostatniego tygodnia czerwca do końca września, co tydzień ze stolicy naszego regionu można wybrać się w podróż do małej, francuskiej wioski. Z kolei sposobem przeniesienia Taizé do Wrocławia są modlitwy w duchu Wspólnoty, organizowane w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny na Piasku. W każdą pierwszą środę miesiąca grupa młodych ludzi gromadzi się na Eucharystii o godz. 18.30. Po niej rozpoczyna się wspólna modlitwa z towarzyszeniem śpiewów z Taizé. Miejscem spotkania, choć już jedynie wirtualnego, miłośników Taizé bądź tych, którzy chcieliby zagościć we Wspólnocie, jest strona internetowa
Okazją ku temu, by „zarazić się” Taizé są także spotkania europejskie. Wspólnota organizuje je co roku, między Świętami Bożego Narodzenia a Nowym Rokiem. Paryż, Warszawa, Wrocław, Londyn, Bruksela, Rzym, Madryt... - miejscem dorocznych spotkań jest zawsze jedno z głównych miast Europy. Każde z Europejskich Spotkań Młodzieży jest postawieniem kolejnego kroku w pielgrzymce „Zaufania przez ziemię”. W 2010 r. miastem, do którego udadzą się młodzi Europejczycy będzie Rotterdam.
Wędrówka do Taizé była dla mnie wędrówką ku uświadomieniu sobie własnego ubóstwa. To niezwykłe, ale wtedy, gdy docieramy do tej Prawdy, która spoczywa najgłębiej nas samych, to choćby była ona bardzo bolesna, choćby była trudna do przyjęcia, to za każdym razem jej odkryciu towarzyszy wszechogarniający Pokój i palący płomień Miłości. Mojemu uświadomieniu własnego ubóstwa towarzyszyło odkrywanie jakiejś wewnętrznej pustki, w której wszystko przestawało mieć znaczenie i traciło sens, wszystko z wyjątkiem Miłości. Nie mogąc zrobi nic więcej, zawierzyłam siebie Jezusowi, Jego Miłosiernej Miłości.
Celina
Jakie są wrażenia po spotkaniu w Taizé? Niezwykłe jest doświadczenie nowej formy modlitwy. Prosty tekst i melodia sprawiają, że każdy może się bardzo szybko nauczyć śpiewać w różnych językach, a do tego pozwalają kontemplować to co się śpiewa.
Niezwykłe w Taizé jest także to, że pomimo różnych narodowości właściwie wszyscy mówią jednym wspólnym językiem: przyjaźni i pokoju. Pomimo różnic, niezwykle łatwo jest się porozumieć z innymi narodowościami i to nie koniecznie znając perfekcyjnie język angielski.
Grzegorz
Program dnia w Taizé
Reklama
Od poniedziałku do piątku
8.15 Modlitwa poranna, śniadanie
10.00 Wprowadzenie biblijne, po nim refleksja w ciszy lub spotkanie w małych grupach.
12.20 Modlitwa południowa, obiad
14.00 Próba śpiewu dla chętnych
Po południu spotkania w małych grupach lub praca.
17.15 Podwieczorek
17.45 Spotkania na różne tematy (od wtorku)
19.00 Kolacja
20.30 Modlitwa wieczorna, po niej czuwanie ze śpiewami w kościele, cisza nocna
Piątek
przedłużeniem wspólnej modlitwy wieczornej jest modlitwa wokół ikony krzyża. W tym czasie powierzone zostają Chrystusowi intencje własne i innych ludzi (można je podać także za pośrednictwem strony internetowej
Sobota
15.15 Spotkania na różne tematy
20.30 Modlitwa wieczorna ze świecami symbolizującymi światło zmartwychwstania
Niedziela
8.45 Śniadanie
10.00 Eucharystia
13.00 Obiad
19.00 Kolacja
20.30 Modlitwa wieczorna
_1748635398.jpg)
