Kardynał Adrianus Simonis urodził się 26 listopada 1931 w mieście Lisse koło Rotterdamu jako najstarsze z 11 dzieci miejscowego dentysty. Po ukończeniu wyższego seminarium duchownego w Warmond oraz po studiach na dwóch uczelniach papieskich w Rzymie przyjął 15 czerwca 1957 święcenia kapłańskie w Rotterdamie. Udzielił mu ich pierwszy biskup tej diecezji, utworzonej niespełna dwa lata wcześniej – Antonius Jansen.
Podziel się cytatem
Neoprezbiter pracował najpierw duszpastersko w parafiach swej diecezji, po czym w latach 1959-66 kontynuował studia teologiczne i biblijne w Rzymie. Po powrocie do kraju był proboszczem i kapelanem szpitalnym w Hadze. W latach 1966-71 uczestniczył w kilku sesjach synodu duszpasterskiego Kościoła holenderskiego. 29 grudnia 1970 Paweł VI mianował go biskupem Rotterdamu sakrę biskup-elekt przyjął 20 marca 1971 w miejscowej katedrze św. Wawrzyńca i Elżbiety. 27 czerwca 1983 Jan Paweł II powołał go na stanowisko arcybiskupa-koadiutora z prawem następstwa archidiecezji Utrechtu. 3 grudnia tegoż roku abp Simonis objął w niej rządy jako kolejny arcybiskup-metropolita i prymas Holandii (Niderlandów). Na konsystorzu 25 maja 1985 Ojciec Święty obdarzył go godnością kardynalską.
Jako biskup i kardynał A. Simonis uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych, zwłaszcza w zgromadzeniach zwyczajnych i nadzwyczajnych Synodu Biskupów, a w latach 1983-2008 był przewodniczącym Holenderskiej Konferencji Biskupów. W kwietniu 2005 wziął udział w konklawe, które wybrało papieża Benedykta XVI. 14 kwietnia 2007 ustąpił z urzędu arcybiskupa Utrechtu, ale kierował tą archidiecezją do 26 stycznia 2008, gdy władzę objął w niej nowy metropolita kard. Willem J. Eijk. Po przejściu na emeryturę kard. Simonis mieszkał przez jakiś czas w Nieuwkuijk w Brabancji, a następnie w Mariapolis- ośrodku ruchu Focolari. Ostatnie lata spędził natomiast w domu opieki w Voorhout.
W nocie episkopatu Holandii podkreślono, że kard. Simonis był głęboko zatroskany przyszłością Kościoła w Holandii, co wyrażał regularnie w rozmowach i wywiadach. Karta. Willem Eijk, następca kard. Simonisa na stolicy w Utrechcie stwierdził, że w osobie zmarłego purpurata Kościół stracił osobę „o wielkim sercu duszpasterskim”.
Podziel się cytatem
Po śmierci kard. Simonisa Kolegium Kardynalskie liczy 210 członków, w tym 122 posiadających prawo do udziału w ewentualnym konklawe oraz 98, którzy przekroczyli 80 rok życia i są pozbawieni tego prawa.
Wojciech Pszoniak urodził się 2 maja 1942 r. we Lwowie, a dorastał w Gliwicach. Jest jednym z najwybitniejszych polskich aktorów teatralnych i filmowych.
"Pochodzę z inteligenckiej rodziny. Nie byliśmy milionerami, ale bardzo dobrze nam się powodziło. Dziadek był dyrektorem fabryki Baczewskiego we Lwowie, z wykształcenia był chemikiem. Miał swoją lożę w operze. Moja matka grała na skrzypcach i malowała. Zwracała uwagę na to, co czytamy, jak jemy, jak się zachowujemy. Wie pani, my po wojnie wszystko straciliśmy. To co nam zostało? Tylko książki, muzyka, teatr. Może dlatego poszedłem w tym kierunku" - wspominał w wywiadzie udzielonym PAP z okazji 50-lecia pracy artystycznej.
Arnold Schwarzenegger na spotkaniu z okazji 10. rocznicy Laudato si'
W konferencji na rzecz troski o wspólny dom, zorganizowanej w Castel Gandolfo Papież Leon XIV spotkał się z byłym aktorem i gubernatorem Kalifornii Arnoldem Schwarzeneggerem. Ten ostatni, nazywając Papieża bohaterem, wezwał do wspólnego działania na rzecz powstrzymania kryzysu klimatycznego. „Razem możemy osiągnąć cel” - mówił.
Leon XIV uczestniczył w konferencji „Raising Hope for Climate Justice” (Budząc nadzieję na rzecz Sprawiedliwości Klimatycznej), która odbyła się 1 października w Castel Gandolfo. Okazją do jej organizacji była 10. rocznica encykliki Laudato si’ papieża Franciszka, która wyniosła na forum globalne kwestię „troski o nasz wspólny dom”.
Czworo zwycięzców minionych edycji Konkursu Chopinowskiego - Julianna Awdiejewa, Bruce Liu, Garrick Ohlsson i Dang Thai Son - występuje w czwartek w warszawskiej Filharmonii Narodowej na inauguracji XIX. odsłony pianistycznej rywalizacji.
Konkurs Chopinowski zainaugurowało czworo jego zwycięzców, którzy wystąpili z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod batutą Andrzeja Boreyki. W interpretacji Bruce’a Liu (zwycięzcy z 2021 r.) zabrzmiał V Koncert fortepianowy F-dur Camille’a Saint-Saënsa, Julianna Awdiejewa (2010) i Garrick Ohlsson (1970) zagrajli natomiast Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę Francisa Poulenca. W Koncercie na 4 fortepiany Johanna Sebastiana Bacha spotkali się: Julianna Awdiejewa, Bruce Liu, Garrick Ohlsson i Dang Thai Son (1980). Galę rozpoczął Polonez A-dur Fryderyka Chopina w wersji orkiestrowej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
