17 VI JEDENASTA NIEDZIELA ZWYKŁA
2 Sm 12, 1. 7-10. 13; Ps 32; Ga 2, 16.
19-21; 1 J 4, 10b; Łk 7, 36 - 8, 3.
18 VI Poniedziałek. Dzień powszedni
2 Kor 6, 1-10; Ps 98; Ps 119, 105;
Mt 5, 38-42.
19 VI Wtorek. Dzień powszedni
2 Kor 8, 1-9; Ps 146; J 13, 34;
Mt 5, 43-48
albo: wspomnienie św. Romualda, opata.
20 VI Środa. Dzień powszedni
2 Kor 9, 6-11; Ps 112; J 14, 23;
Mt 6, 1-6. 16-18.
21 VI Czwartek. Wspomnienie św. Alojzego Gonzagi, zakonnika
2 Kor 11, 1-11; Ps 111; Rz 8, 15;
Mt 6, 7-15.
22 VI Piątek. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Ez 34, 11-16; Ps 23; Rz 5, 5-11;
J 10, 14; Łk 15, 3-7.
23 VI Sobota. Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej
Maryi Panny
Iz 61, 9-11; Ps: 1 Sm 2, 1. 4-5. 6-7.
8abcd; Łk 2, 19; Łk 2, 41-51.
CZYTANIE Z DRUGIEJ KSIĘGI SAMUELA (2 Sm 12, 1. 7-10. 13)
Reklama
Bóg posłał do Dawida proroka Natana. Ten przybył do niego i
powiedział: "To mówi Pan, Bóg Izraela: ´Ja namaściłem cię na króla
nad Izraelem. Ja uwolniłem cię z mocy Saula. Dałem ci dom twojego
pana, a żony twego pana na twoje łono, oddałem ci dom Izraela i Judy,
a gdyby i tego było za mało, dodałbym ci jeszcze więcej.
Czemu zlekceważyłeś słowo Pana, popełniając to, co złe,
w Jego oczach? Zabiłeś mieczem Chetytę Uriasza, a jego żonę wziąłeś
sobie za małżonkę. Zamordowałeś go mieczem Ammonitów. Dlatego właśnie
miecz nie oddali się od domu twojego na wieki, albowiem Mnie zlekceważyłeś,
a żonę Uriasza Chetyty wziąłeś sobie za małżonkę´".
Dawid rzekł do Natana: "Zgrzeszyłem wobec Pana". Natan
odrzekł Dawidowi: "Pan odpuszcza ci też twój grzech, nie umrzesz"
.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Refren: Daruj mi, Panie, winę mego grzechu.
Szczęśliwy człowiek,
któremu odpuszczona została nieprawość,
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy,
a w jego duszy nie kryje się podstęp.
Refren:Daruj mi, Panie, winę mego grzechu.
Grzech wyznałem Tobie
i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: "Wyznaję mą nieprawość Panu",
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.
Refren: Daruj mi, Panie, winę mego grzechu.
Ty jesteś moją ucieczką, wyrwiesz mnie z ucisku,
otoczysz mnie radością z mego ocalenia.
Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi,
radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca.
Refren: Daruj mi, Panie, winę mego grzechu.
CZYTANIE Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO GALATÓW (Ga 2, 16. 19-21)
Reklama
Bracia:
Przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie
nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez
wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa,
by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie
Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa nikt nie
osiągnie usprawiedliwienia.
Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla
Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już
nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie
w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego,
który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić
łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się
przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg pierwszy nas umiłował i posłał swojego Syna
jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA (Łk 7, 36-50)
Jeden z faryzeuszów zaprosił Jezusa do siebie na posiłek. Wszedł
więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem. A oto kobieta,
która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że
jest gościem w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku
i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła oblewać Jego nogi
i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała
je olejkiem.
Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do
siebie: "Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest
ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą".
Na to Jezus rzekł do niego: "Szymonie, muszę ci coś powiedzieć"
.
On rzekł: "Powiedz, Nauczycielu".
"Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden winien
mu był pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Gdy nie mieli z czego
oddać, darował obydwom. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?"
Szymon odpowiedział: "Sądzę, że ten, któremu więcej darował"
.
On mu rzekł: "Słusznie osądziłeś".
Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi: "Widzisz
tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg;
ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła. Nie dałeś
Mi pocałunku; a ona, odkąd wszedłem, nie przestaje całować nóg moich.
Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła moje nogi.
Dlatego powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ
bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje".
Do niej zaś rzekł: "Twoje grzechy są odpuszczone".
Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: "
Któż On jest, że nawet grzechy odpuszcza?"
On zaś rzekł do kobiety: "Twoja wiara cię ocaliła, idź
w pokoju".
