Watykan: przysięga rekrutów Gwardii Szwajcarskiej 6 maja
Tegoroczna przysięga nowych rekrutów Gwardii Szwajcarskiej odbędzie się 6 maja w Watykanie bez udziału publiczności. Powodem jest pandemia koronawirusa i związana tym konieczność zachowania obowiązujących norm ochronnych.
Dlatego spoza Watykanu obecni będą jedynie rodzice i rodzeństwo 34 gwardzistów składających przysięgę, kilku przedstawicieli Konferedacji Szwajcarskiej, armii tego kraju, tamtejszej konferencji episkopatu i Fundacji Papieskiej Gwardii Szwajcarskiej.
Transmitowana w mediach watykańskich będzie zarówno poranna Msza św. w bazylice św. Piotra, jak i sama popołudniowa przysięga na Dziedzińcu św. Damazego lub w razie niepogody w Auli Pawła VI.
Gwardia Szwajcarska służy papieżom od 1506 r. Jej członkowie odpowiadają za osobistą ochronę Ojca Świętego i kontrolują wejścia do Watykanu. Dom św. Marty, w którym mieszka Franciszek, strzeżony jest częściowo przez gwardzistów, a częściowo przez żandarmerię watykańską.
Gwardia liczy 135 członków. Mogą do niej kandydować wyłącznie katolicy szwajcarscy w wieku 19-30 lat, którzy w swoim kraju muszą najpierw odbyć służbę wojskową i mieć nieskazitelną opinię. W Watykanie służą co najmniej 25 miesięcy.
W 2023 r. rozpocznie się przebudowa koszar Gwardii Szwajcarskiej. Dlatego gwardziści opuszczą koszary i przeniosą się tymczasowo w inne miejsce, które jeszcze nie zostało wyznaczone. Nowy budynek pomieści 135 żołnierzy, a także ich ewentualne żony i rodziny. Gwardziści mają wprowadzić się do przebudowanych lokali w 2027 r., w 500. rocznicę złupienia Rzymu przez wojska cesarza Karola V, kiedy 147 ich poprzedników zginęło w obronie ówczesnego papieża Klemensa VII.
Konferencja Biskupów Szwajcarii i Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej ogłosiły 1 września, że nowym kapelanem Papieskiej Gwardii Szwajcarskiej Franciszek mianował 50-letniego benedyktyna o. Kolumbana Reichlina. Obejmie on swój urząd 1 października na miejsce 36-letniego ks. Thomasa Widmera, który powróci do Szwajcarii na stanowisko administratora parafii Serca Jezusowego w Zurychu-Oerlikonie.
Nowy duchowy opiekun gwardzistów urodził się 2 marca 1971 w kantonie Schwyz. Po maturze w 1991 roku wstąpił do klasztoru benedyktynów w Einsiedeln. Tam też oraz w St. Meinrad (Indiana, USA) studiował teologię, po czym w 1997 roku przyjął święcenia kapłańskie. Następnie studiował liturgikę w Bernie, Fryburgu i Rzymie. Po powrocie do kraju brał udział w różnych tamtejszych gremiach nt. liturgii.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
- Wręczamy dzisiaj nagrodę człowiekowi, który w krytycznej sytuacji broni chrześcijaństwa, wiary, cywilizacji łacińskiej, interesów Państwa Polskiego, dobra narodu i bliźnich. Tak jak Bolesław Chrobry i Henryk Pobożny, stoi on z otwartą przyłbicą naprzeciwko potoków kłamstwa, pogardy i nieczystych interesów. Stoi nie z mieczem, ale z modlitwą, prawdą i dobrym słowem – mówił prof. Wojciech Polak w czasie laudacji o abp. Marku Jędraszewskim, który został laureatem Nagrody im. Henryka Pobożnego.
Wyróżnienie przyznawane przez Bractwo Henryka Pobożnego zostało wręczone metropolicie krakowskiemu w czasie uroczystości w Centrum Spotkań im. Jana Pawła II w Legnicy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
