
Zmarł dr inż. Stanisław Zygmunt Zdrojewski, prawy człowiek, przyjaciel i współpracownik heroicznego kapłana - ks. prał. Zdzisława Peszkowskiego w dziele utrwalania polskiej
Golgoty Wschodu. W jego trudzie dla Ojczyzny wspomagały go siła wiary i świadomość, że prawdziwą niepodległość można zbudować tylko na fundamencie prawdy. Pomódlmy się za jego
duszę.
Matka śpiewająca kołysankę przy grobie syna, żołnierza poległego za Ojczyznę... Śpiewamy tę kołysankę na naszych Wieczorach. W jesieni 1939 r. w okupowanej Warszawie
śpiewały ją orkiestry uliczne. Śpiewamy, poświęcone także miłości matczynej, piosenki Adama Kowalskiego - Matczyne ręce i Siwy mundur H. Nuty i S. Losickiej:
Więc matczyną ręką jeszcze dałam mu medalik.
Nie potrafię go zatrzymać i choć serce boli,
Wiem, że trzeba, aby poszedł wyrwać nas z niewoli...
„Już strzelecki siwy mundur...”. Na Jasną Górę w wigilię uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Święta Żołnierza, w rocznicę Cudu nad Wisłą
1920 r. przybyli uczestnicy Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej. W Marszu, od krakowskich Oleandrów do Kielc, brali udział pod przewodem Jana Józefa Kasprzyka członkowie Związku
Piłsudczyków i Strzelca, a wśród nich uczniowie szkół im. Józefa Piłsudskiego z Pruszkowa i Wrocławia, młodzież organizacji „Sokół” z wiceprezesem
Antonim Andruszkiewiczem z Ejszyszek na Wileńszczyźnie, młodzież polska i ukraińska z Ukrainy, delegacje oddziałów Wojska Polskiego. Honorowy patronat nad Marszem objął
ostatni Prezydent II Rzeczypospolitej Ryszard Kaczorowski. 14 sierpnia - Apel Jasnogórski w Kaplicy Cudownego Obrazu, a po nim w Sali Rycerskiej pod żołnierskimi
sztandarami spotkanie z mianowanym przez Prymasa Stefana Wyszyńskiego Jasnogórskim Kapelanem Żołnierzy Niepodległości - o. Eustachym Rakoczym i Prezydentem Kaczorowskim. O.
Rakoczy przypomniał o ogniwach tradycji rycerskiej łączących uczestników Marszu z żołnierzami Niepodległości. I słowa Prezydenta: „Mamy oficjalną niepodległość,
ale trzeba ją budować - każdego dnia”. O. Rakoczy i Prezydent Kaczorowski wszystkim przybyłym uczestnikom Marszu Szlakiem Kadrówki ofiarowali ryngrafy z Matką Bożą i Polskim
Orłem - podobne nosili kiedyś na piersiach konfederaci barscy, a po latach - walczący z komunistyczną Targowicą żołnierze Narodowych Sił Zbrojnych. Członkowie „Sokoła”
z Ejszyszek przybyli ze swoim sztandarem, takim samym jak sztandar spalony wraz z siedzibą „Sokoła” w 1939 r. przez Sowietów. Podczas spotkania
w Sali Rycerskiej darowali Prezydentowi Kaczorowskiemu pamiątki - godło „Sokoła” i wykonany z bursztynu widok najpiękniejszego kościoła gotyckiego na
Kresach - kościoła św. Anny w Wilnie. Nazajutrz w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Święto Żołnierza Kadrówka uczestniczyła we Mszy
św. odprawionej przed Szczytem Jasnej Góry przez Prymasa Polski - kard. Józefa Glempa. Wśród rzesz pielgrzymów byli żołnierze w pielgrzymce Wojska Polskiego. Było słonecznie i radośnie,
gdy po Mszy św. składaliśmy kwiaty Marszałkowi Piłsudskiemu przed jego pomnikiem. W tym miejscu przed częstochowskim Magistratem-Ratuszem w latach II Rzeczypospolitej odbywały się
wojskowe Msze polowe. Stąd po błogosławieństwie wyruszyły żołnierskie oddziały bronić Ojczyzny w 1920 i 1939 r.
I jeszcze informacja, jak uśmiech sierpniowego słońca. Podczas tegorocznego wędrowania Kadrówki w Chęcinach, sławnych z pięknego zamku, odbył się ślub pary uczestników Marszu
- Grażyny Falkiewicz i Przemysława Witka. Szczęść Boże Strzeleckiej Parze!
Kołysanka wojenna
jesień 1939 r.
słowa i muzyka - anonim
W suterynach daleko za miastem,
W suterynach, gdzie nędza i głód,
Nad niewielką kolebką niewiasta,
Tuląc dziecię, nuciła do snu:
Mama pobiegnie po mleczko,
Nakarmi i napoi cię,
A dobry Pan Bóg w niebie
Da, że wychowam ciebie,
Aj luli, luli, synku mój.
Dziewiętnaście lat przeszło spokojnie,
Syn jej wyrósł - robotnik i zuch,
Po ulicach wieść krąży o wojnie,
A w warsztatach niepokój i ruch.
Syn powraca do domu zmęczony,
Mówi: mamo, ja idę na bój!
A gdy usnął tą myślą dręczony,
Matka jak niegdyś nuciła do snu:
Jutro wyruszysz na pole,
Na krwawą walkę, na bój.
A ja będę się modliła,
Żebym ciebie nie straciła,
Aj luli, luli, synku mój.
Na cmentarzu wojskowym za miastem,
Gdzie rząd krzyży czernieje jak las,
Nad żołnierską mogiłą niewiasta
tak jak niegdyś modliła się znów:
Twoi koledzy tu leżą,
Będziesz spokojny już tu.
Na grób ci krzyżyk dali
Virtuti Militari,
Aj luli, luli, synku mój.
Na grób ci krzyżyk dali,
A życie odebrali,
Aj luli, luli, synku mój.
Pomóż w rozwoju naszego portalu