Reklama

Kościół

Carl A. Anderson: Pro-life elementem tożsamości Rycerzy Kolumba

Rycerze Kolumba od samego początku byli zaangażowani w sprawę pro-life. Obrona ludzkiego życia jest kwestią, która znajduje się w samym sercu tego, co oznacza bycie Rycerzem Kolumba – powiedział w rozmowie z Family News Service Carl A. Anderson, który jest w trakcie wizyty w Polsce. Wieloletni Najwyższy Rycerz Rycerzy Kolumba został uhonorowany nagrodą Totus Tuus 2021 za promowanie nauczania św. Jana Pawła II.

[ TEMATY ]

Rycerze Kolumba

pro life

Monika Książek/Niedziela

Carl A. Anderson

Carl A. Anderson

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Carl A. Anderson przypomniał, że od lat Rycerze Kolumba, największa na świecie świecka organizacja o charakterze charytatywnym, zrzeszająca obecnie ponad 2 mln członków, stają po stronie najsłabszych i wykluczonych, szczególnie nienarodzonych dzieci. Jak zaznaczył były Najwyższy Rycerz, ich „tradycją jest pomaganie tym, którzy sami nie mogą sobie pomóc, pomaganie słabym, pomaganie tym, którzy cierpią z powodu niesprawiedliwości”.

Podziel się cytatem

Anderson podkreślił duże znaczenie inicjatywy, którą zainicjowali i propagują Rycerze Kolumba. Do tej pory ofiarowali 1400 ultrasonografów, dzięki którym wiele matek zdecydowało się zrezygnować z aborcji. Najwyższy Rycerz opowiedział historię pewnej kobiety, przekazaną przez pielęgniarkę. Ta kobieta planowała aborcję, ale badanie ultrasonografem sprawiło, iż zrozumiała prawdę: to było jej dziecko, które nawet do niej pomachało. „Taka jest siła prawdy. I myślę, że jeśli uda nam się przebić przez polityczną retorykę, ideologię i porozmawiać z kobietami o rzeczywistości, to one w głębi serca wiedzą, że chcą chronić i urodzić swoje dziecko” – powiedział Anderson, podkreślając znaczenie prawdy w walce o ludzkie życie.

Trzynasty Najwyższy Rycerz przypomniał również, że założyciel wspólnoty ks. Michael McGivney został ogłoszony błogosławionym na skutek cudu, jaki dokonał się na dziecku nienarodzonym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Anderson dodał, że decyzja o utworzeniu przed laty Rycerzy Kolumba w Polsce, była w pewnym sensie wyrazem wdzięczności za Jana Pawła II i tego co on dokonał w kwestii promocji osób świeckich. „Tak wiele osób było życzliwych i wspierających Rycerzy Kolumba, w tym Ojciec Święty Jan Paweł II. Tak więc bardzo się cieszymy, że możemy być też tutaj w Polsce” – zaznaczył.

Reklama

Po raz pierwszy Carl A. Anderson spotkał się z Janem Pawłem II w wieku 29 lat. Uczestniczył w prywatnej Mszy papieża, a następnie w spotkaniu w jego apartamencie. W kolejnych latach był wielokrotnie zapraszany do Watykanu. Wspomina, że w trakcie tych wizyt u papieża dało się zaobserwować, iż Jan Paweł II potrafił i lubił słuchać. Korzystał nie tylko z oficjalnych kanałów komunikacji, ale lubił też rozmawiać osobiście z różnymi ludźmi.

Zdaniem Andersona najważniejszym przesłaniem polskiego papieża była zachęta, aby szeroko otworzyć drzwi Chrystusowi. Poza tym wieloletni Najwyższy Rycerz Kolumba podkreślił kwestie miłosierdzia, przebaczenia i pojednania, które były wyraźnie obecne w nauczania Jana Pawła II. „Jeśli więc ktokolwiek miał okazję lub powód, by czuć urazę, gniew, być mściwym, to z pewnością był to Jan Paweł II i wielu jego rodaków w Polsce. Jakie jednak było jego przesłanie? Miłosierdzie, pojednanie, przebaczenie, uznanie i poszanowanie godności każdego człowieka” – przypomniał Anderson. „Nie była to tylko abstrakcja, ale coś osobistego i można to było w papieżu dostrzec. I myślę, że to właśnie nadało jego nauczaniu taką moc” – dodał.

W odpowiedzi na liczne zasługi polskiego papieża, także dla Stanów Zjednoczonych, Rycerze Kolumba przed laty otworzyli sanktuarium św. Jana Pawła II w Waszyngtonie.

Carl A. Anderson pełnił funkcję Najwyższego Rycerza w Zakonie Rycerzy Kolumba od 2000 do 2021 roku. Zainicjował wiele nowych inicjatyw charytatywnych i wsparcia lokalnych społeczności oraz Kościoła. Pod przewodnictwem Andersona liczba członków Zakonu osiągnęła niemal 2 mln. Obecnie wśród ponad 2 mln członków ok. 7000 stanowią Polacy. Organizacja Rycerzy Kolumba została powołana do życia 29 marca 1882 r.

Przed przyjęciem funkcji przewodzenia Rycerzom Kolumba Carl A. Anderson przeszedł karierę jako urzędnik państwowy i wychowawca. Przez wiele lat pracował na różnych stanowiskach państwowych, m.in. w gabinecie Prezydenta Stanów Zjednoczonych jako Dyrektor Białego Domu ds. Komunikacji Społecznej. Był także członkiem Amerykańskiej Komisji ds. Praw Obywatelskich. Wykładał prawo rodzinne w Papieskim Instytucie Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Był również jednym z założycieli, zastępcą przewodniczącego i pierwszym dziekanem Wyższej Szkoły Teologicznej w Waszyngtonie, będącej dziś jednym z wydziałów Katolickiego Uniwersytetu Ameryki.

Nagroda Totus Tuus jest przyznawana przez Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. To najważniejsza nagroda Kościoła katolickiego w Polsce przyznawana od 2000 r.

2021-10-12 09:32

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielkie święto Rycerzy Kolumba w Częstochowie

[ TEMATY ]

Rycerze Kolumba

Tomasz Adamski

85 Rycerzy Kolumba z całej Polski przybyło do Częstochowy, by uczestniczyć w Ceremonii Stopnia Patriotycznego - najważniejszego wydarzenia formacyjnego i wspólnotowego Rycerzy.

"Bycie Rycerzem Kolumba to test na upór i niepodleganie modom i trendom, choćby wszyscy uważali, że nie potrzebujemy nauki katolickiej. Bo mody przemijają i pozostaje to, co najważniejsze: prawdziwe człowieczeństwo" - mówił w swojej homilii arcybiskup Wacław Depo, Kapelan Stanowy Rycerzy w Polsce. Msza święta pod przewodnictwem duszpasterza organizacji w naszym kraju poprzedzała główną ceremonię, podczas której 85 członków tego katolickiego stowarzyszenia przyjęło czwartą, najwyższą formę zaangażowania i zobowiązania na rzecz wspólnoty.
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Wiele uczynił dla całego Kościoła. Jubileusz sióstr marianek

2024-12-07 21:09

Marzena Cyfert

Uroczysta Eucharystia w 170. rocznicę powstania zgromadzenia sióstr marianek

Uroczysta Eucharystia w 170. rocznicę powstania zgromadzenia sióstr marianek

Uroczystej Mszy św. dziękczynnej za 170 lat Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski.

Eucharystia z udziałem siedmiu biskupów, księży archidiecezji wrocławskiej, sióstr marianek i ich przyjaciół sprawowana była w kościele Najświętszej Maryi Panny na Piasku we Wrocławiu. To właśnie w tym miejscu znajduje się grób założyciela zgromadzenia sługi Bożego ks. Jana Schneidera, niezwykłego obrońcy i opiekuna kobiet. Siostry modliły się za zgromadzenie i prosiły o dar beatyfikacji ks. Jana Schneidera.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję