Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Pieśń Konfederatów Barskich Juliusza Słowackiego. W stanie wojennym ta pieśń pomagała nam trwać - nie na kolanach, ale - wyprostowanymi, z dumnie podniesionym czołem. Śpiewał ją z nami ks. Jerzy Popiełuszko. W Niedzieli z 17 października przypomniałem jego słowa o życiu w Prawdzie, wypowiedziane podczas Mszy św. za Ojczyznę w kościele Świętych Męczenników w Bydgoszczy 19 października 1984 r. Dzisiaj - wypowiedziane wtedy jego słowa o potrzebie cnoty Męstwa. Ostatnia Msza św. za Ojczyznę, ostatnie słowa do Narodu...
„Aby zwyciężyć zło dobrem, trzeba troszczyć się o cnotę męstwa. Cnota męstwa jest przezwyciężeniem ludzkiej słabości, zwłaszcza lęku i strachu. Chrześcijanin musi pamiętać, że bać się trzeba tylko zdrady Chrystusa za parę srebrników jałowego spokoju. Chrześcijaninowi nie może wystarczyć tylko samo potępienie zła, kłamstwa, tchórzostwa, zniewalania, nienawiści, przemocy, ale sam musi być prawdziwym świadkiem, rzecznikiem i obrońcą sprawiedliwości, dobra, prawdy, wolności i miłości. O te wartości musi upominać się odważnie dla siebie i dla innych. Prawdziwie roztropnym i sprawiedliwym - mówił Ojciec Święty - może być tylko człowiek mężny. «Biada społeczeństwu - wołał Prymas Tysiąclecia - którego obywatele nie rządzą się męstwem, przestają być wtedy obywatelami, stają się zwykłymi niewolnikami. Jeżeli obywatel rezygnuje z cnoty męstwa, staje się niewolnikiem i wyrządza największą krzywdę sobie, swej ludzkiej osobowości, rodzinie, grupie zawodowej, narodowi, państwu i Kościołowi. Chociaż łatwo byłby pozyskany dla lęku i bojaźni, dla chleba i względów ubocznych. Ale i biada władcom, którzy chcą pozyskać obywatela za cenę zastraszenia i niewolniczego lęku. Jeśli władza rządzi zastraszonymi obywatelami, obniża swój autorytet, zuboża życie narodowe, kulturalne i wartości życia zawodowego». Troska więc o męstwo powinna leżeć w interesie zarówno władzy, jak i obywateli.
Prośmy Chrystusa Pana dźwigającego krzyż, abyśmy w naszym codziennym życiu okazywali męstwo w walce o wartości prawdziwie chrześcijańskie!”
Latem 1984 r. malowałem w Sali Maryjnej na Jasnej Górze obraz ołtarzowy, wotum malarza i pielgrzymów - W środku nocy (olej 380 x 520 cm) - wizję historii Polski zespolonej na zawsze z Matką Bożą. Gdy w pierwszych tygodniach października zbliżałem się do jego ukończenia, przyszła wiadomość o porwaniu ks. Jerzego Popiełuszki. Naród otrzymał od rządzących - cios w samo serce. Modliliśmy się o szczęśliwy powrót ks. Jerzego. I przyszła wiadomość o Jego męczeńskiej śmierci z rąk komunistycznych oprawców. Ludzki płacz rozległ się w Ojczyźnie. Płakaliśmy wszyscy. Wiedziałem, co muszę zrobić. W centrum obrazu W środku nocy, u stóp Matki Bożej i Jej Syna, na tle pielgrzymkowego, brzozowego krzyża z wyciętym w korze słowem WYTRWAMY! i tarczy z Orłem w koronie, i słowem „Solidarność”, wymalowałem płonące ogniem męczeństwa serce ks. Jerzego Popiełuszki. Przy nim - wota naszego czasu: serca i krzyże Staszka Pyjasa i Grzesia Przemyka, jednych z męczenników, ryngrafy z sylwetami Krzyży Gdańskich i Poznańskich, Krzyż Kopalni „Wujek”, ryngraf z Matką Bożą na piersi Polskiego Orła - herb miasta Lubina, przecięty pociskami broni maszynowej... Obraz-wotum W środku nocy - wizja Polski zespolonej na zawsze z Matką Chrystusa. Dwa lata temu obraz został zasłonięty. Ludzie pielgrzymujący na Jasną Górę proszą o jego odsłonięcie.
„Lecz duszy zabić nie mogą” - słowa ks. Jerzego Popiełuszki. Po jego męczeńskiej śmierci te słowa pielgrzymi „Solidarności” napisali na transparencie przyniesionym na Jasną Górę. I te słowa stanowią tytuł naszego 53. Wieczoru poezji, muzyki i wspólnego śpiewania ocalonych od zapomnienia piosenek: „Lecz duszy zabić nie mogą” - piosenki dla ks. Jerzego w 20. rocznicę jego męczeńskiej śmierci”. Zapraszam serdecznie 31 października 2004 r. o godz. 18.00 do Liceum Ogólnokształcącego im. J. Słowackiego przy al. Kościuszki 8. Wstęp wolny. Będą śpiewniki (3 zł).