– Jest to dzień ważnego przełomu, za nami 2021 rok. Mamy wyraźny znak i świadomość przemijania – powiedział 31 grudnia w bazylice jasnogórskiej podczas Nieszporów na zakończenie roku bp senior Antoni Długosz.
W homilii zacytował słowa św. Jana Apostoła: „Dzieci, jest już ostatnia godzina” – Życie i czas to dary Bożej miłości. W ten wieczór dziękujemy za dar życia, za rodziny, łaskę wiary i wytrwanie w niej, za dobro i miłosierdzie Boże – podkreślił.
Biskup przypomniał, że trwa czas groźnej pandemii. – Mamy tę świadomość, a bardzo wielu doświadczyło śmierci bliskich – powiedział i dodał: – Z prawdziwą pokorą chcemy uczynić rachunek sumienia, aby przeprosić za grzechy i zaniedbania i prosić o przebaczenie, przemianę i pokutę, aby powrócić do zadań i pełnić je w nowym roku gorliwiej i owocniej.
Bp Długosz wskazał, że miniony 2021 r. naznaczony był m.in. zaostrzającymi się konfliktami, wojnami i niepokojami, także tymi na naszej wschodniej granicy, w wyniku których cierpią narody i poszczególni ludzie. – Pokój Tobie Polsko, Ojczyzno moja. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi – mówił za św. Janem Pawłem II i zachęcał, aby te słowa były naszą modlitwą.
Reklama
Podsumowując 2021 r. bp Długosz przypomniał najważniejsze wydarzenia kończącego się roku na świecie, w Polsce i Kościele, a wśród nich m.in. wybory w Niemczech, relacje rosyjsko-ukraińskie, wizytę ad limina apostolorum polskich biskupów. Wśród najważniejszych wydarzeń wskazał na beatyfikację Prymasa Stefana Wyszyńskiego „niezłomnego obrońcy Bożych i ojczystych spraw, męża stanu, który wszystko postawił na Maryję”, a także na wyniesienie do chwały ołtarzy Matki Róży Czackiej i śląskiego męczennika ks. Jana Machy.
– Kościół w Polsce i na świecie przeżywa kryzys. Spada liczba powołań kapłańskich, uczestników Mszy św., młodzieży i dzieci na katechezie. Porażają bluźnierstwa i świętokradztwa miejsc świętych, agresja, wulgaryzmy i nienawiść wobec katolików – kontynuował biskup.
Bp Długosz za św. Janem Pawłem wołał, by uczynić wszystko, aby w pokoju budować przyszłość, bo przez „wieki przelano zbyt wiele polskiej krwi i łez”, bo „Ojczyzna to moja Matka, to moi bracia i siostry” – cytował św. Jana Pawła II.
Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela
– Co nam przyniesie 2022 r.? Co wymodlimy, wypracujemy dla nas, naszych rodzin i wspólnot, dla Kościoła, Ojczyzny, Europy i świata? – pytał bp Długosz. – Niech nowonarodzony Jezu obudzi w nas to, co uśpione, ożywi to, co martwe. Niech błogosławione światło Jego słowa prowadzi nas drogami wiary i miłości – wołał na zakończenie.
Po homilii uczestnicy nabożeństwa przepraszali za grzechy popełnione w kończącym się roku, dziękowali za otrzymane w nim łaski i prosili o błogosławieństwo na 2022 r. Następnie wszyscy odśpiewali Te Deum, a bp Długosz udzielił błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
Po nabożeństwie kustosz Jasnej Góry o. Waldemar Pastusiak odczytał sprawozdanie duszpasterskie z działalności sanktuarium w 2021 r. Podkreślił, że Jasną Górę nawiedziło w 2021 roku 1,6 mln pielgrzymów. Tegoroczne piesze pielgrzymowanie odbywało się zgodnie z wytycznymi Głównego Inspektora Sanitarnego. Wszystkie grupy bezpiecznie dotarły do Jasnogórskiej Maryi. W jasnogórskim sanktuarium Tajemnicę Najświętszej Eucharystii kapłani sprawowali 50.072 razy, rozdzielono Komunii św. 900. 000, jasnogórscy spowiednicy poświęcili pielgrzymom 20.870 godzin służąc w konfesjonale poprzez sprawowanie Sakramentu Pojednania.
Także goście z Ukrainy biorą udział w pielgrzymkach pieszych. - Przyniosłem w sercu modlitwę za mój kraj i za Rosję - powiedział diakon Aleksander z diecezji kamieniecko-podolskiej, który przyszedł na Jasną Górę w 88. Pieszej Pielgrzymce Poznańskiej. Ze stolicy Wielkopolski przybyło ponad 800 pątników, którzy pielgrzymowali pod hasłem "Oto stało się nowe". Pątnicy z archidiecezji poznańskiej tradycyjnie pozostaną do jutra, na odpust Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
Najmłodszym pątnikiem był 7-miesięczny Edzio, a najstarszą 86-letnia s. Grażyna elżbietanka.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Kuria Diecezjalna w Drohiczynie została poinformowana o zajściu, do jakiego doszło w Zespole Oświatowym im. Sybiraków w Rozbitym Kamieniu podczas lekcji religii prowadzonej przez księdza katechetę. Ksiądz dopuścił się naruszenia nietykalności cielesnej jednego z uczniów - brzmi początek oświadczenia kurii w Drohiczynie.
Kuria Diecezjalna w Drohiczynie została poinformowana o zajściu, do jakiego doszło w Zespole Oświatowym im. Sybiraków w Rozbitym Kamieniu podczas lekcji religii prowadzonej przez księdza katechetę. Ksiądz dopuścił się naruszenia nietykalności cielesnej jednego z uczniów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
