Od 22 do 25 sierpnia br. w Rzeszowie i na Podkarpaciu przebywali uczestnicy XI Ogólnopolskiego Złazu Seniorów Związku Harcerstwa Polskiego. Wielkie to było spotkanie nie tylko ze względu na liczbę uczestników, którzy przybyli ze wszystkich stron Polski - blisko 300 osób, ale także poprzez to, co sobą reprezentowali - wierność złożonemu przyrzeczeniu harcerskiemu i trwanie w służbie Bogu, Ojczyźnie i Bliźnim "od lat najmłodszych do późnej siwizny". Bo tacy są harcerscy Seniorzy. Często mimo sędziwego wieku są młodzi duchem i na miarę swych sił aktywni w życiu swojej organizacji i poza nią, w działalności społecznej na różnych polach. Zorganizowani są w blisko stu Harcerskich Kręgach Seniorów ZHP, zrzeszających ok. 3000 osób w wieku od 50 do 100 lat.
Spotkanie to zasługuje na miano wielkiego także ze względu na bardzo bogaty i wartościowy program, który jego uczestnikom dostarczył głębokich przeżyć. W drugim dniu Złazu Seniorzy uczestniczyli w wycieczkach, ciesząc oczy i krzepiąc ducha widokiem pięknych krajobrazów, przyrody i cennych zabytków Podkarpacia. Zwiedzili pustelnię św. Jana k. Dukli, klasztor Sióstr Nazaretanek w Komańczy, gdzie przebywał Kardynał Stefan Wyszyński i w tejże miejscowości XIV-wieczną cerkiew prawosławną. Inni poznali piękny zespół zabytkowej architektury kościelnej w Haczowie. Następnego dnia wszyscy Seniorzy zwiedzili bazylikę Ojców Bernardynów w Leżajsku i wysłuchali krótkiego koncertu organowego.
W niedzielę 25 sierpnia odbyło się uroczyste zakończenie Złazu, połączone z uczczeniem pamięci naszego wielkiego rodaka Józefa Kreta, wybitnego instruktora harcerskiego, społecznika, pedagoga i publicysty, w 20. rocznicę jego śmierci. Pozostawił on wszystkim piękny wzór, jak być Polakiem, harcerzem, godnym i szlachetnym człowiekiem, nawet w najtrudniejszych okolicznościach. Życie nie szczędziło mu prób, z których najcięższe przebył z honorem, jako więzień obozu zagłady w Oświęcimiu.
W 1986 r. na murze kościoła pw. św. Józefa w Rzeszowie-Staromieściu umieszczona została tablica poświęcona jego pamięci. Pod tą tablicą odbyła się harcerska zbiórka Seniorów, których powitał proboszcz staromiejskiej parafii ks. prał. Ireneusz Folcik, a ks. prał. Stanisław Folta przypomniał podniosłą uroczystość odsłonięcia i poświęcenia tablicy. Następnie Seniorzy uczestniczyli we Mszy św., którą celebrował i homilię wygłosił ks. prał. I. Folcik. Kaznodzieja nawiązał w niej do treści Ewangelii oraz przybliżył postać Józefa Kreta. W ciepłych słowach zwrócił się do Seniorów harcerskich podkreślając, że harcerstwo, któremu są wierni przez tyle lat swojego życia, wielokrotnie dawało wyraz ofiarnej służby Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi. Kierowało się jak drogowskazem słowami: Ojczyzna - Nauka - Cnota, których pierwsze litery widnieją na harcerskiej lilijce. Kaznodzieja podkreślił, że dziś, wobec istniejących zagrożeń w sferze wartości, harcerstwo ma do spełnienia szczególną rolę - obronę tych wartości, które wypływają ze źródła wiary i narodowych tradycji.
Mszę św. ubogacili śpiewem dh Tomasz Januszewski z Kamienia, nauczyciel Gimnazjum Katolickiego w Rzeszowie, chór tej szkoły i zespół harcerski z Górna. Na zakończenie odśpiewano pieśń Boże, coś Polskę i odmówiono modlitwę harcerską:
O, Panie Boże, Ojcze nasz, w opiece swej nas miej. Harcerskich serc Ty drgnienia znasz, nam pomóc zawsze chciej... Następnie Seniorzy zwiedzili wystawę biograficzną o Józefie Krecie, zorganizowaną przez dh. hm. Wojciecha Brzechowskiego. Od ks. prał. I. Folcika Seniorzy otrzymali książeczkę pt. Słowo na drogę.
Organizatorzy Złazu - Komenda Podkarpackiej Chorągwi ZHP, Harcerski Krąg Seniorów oraz Morski Krąg Instruktorski ZHP w Rzeszowie - składają gorące podziękowania ks. prał. Ireneuszowi Folcikowi za sprawowanie Mszy św., za homilię i modlitwę w intencji Seniorów i całego ZHP, za udostępnienie sali i wszelką życzliwość.
W tym samym dniu ok. 200 uczestników Złazu przebywało na wycieczce we Lwowie. Dla wielu z nich była to podróż do miejsc związanych z ich młodością, dla wszystkich - do kolebki polskiego harcerstwa. Seniorzy odwiedzili drogie sercu każdego Polaka miejsca i pamiątki dziejów ojczystych, spotkali się z tamtejszą Polonią, uczestniczyli w specjalnie dla nich odprawianej Mszy św. w katedrze lwowskiej. Wycieczka dostarczyła uczestnikom niezapomnianych wrażeń i wzruszeń.
Do ogłoszenia przez Piusa IX 8 grudnia 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu przyczynił się niewątpliwie kult Serca Najświętszej Maryi Panny. Rozwijał się równolegle z kultem Najświętszego Serca
Jezusa, a swymi początkami sięgał czasów średniowiecza. Już w XIV wieku pojawiły się obrazy i rzeźby przebitego siedmioma mieczami serca Bolesnej Matki Zbawiciela. W połowie XVII wieku św. Jan Eudes rozpowszechniał
obrazy Matki Bożej, ukazującej - na podobieństwo Jezusa - swe Serce. Na „cudownym medaliku”, rozpowszechnianym po objawieniach, jakie w 1830 r. miała św. Katarzyna Laboure,
pod monogramem „M” widnieją dwa serca: Jezusa i Maryi. Także założone w Paryżu w 1836 r. Bractwo Matki Bożej Zwycięskiej szerzyło cześć Serca Maryi. W XIX wieku powstały liczne zgromadzenia
zakonne pod wezwaniem Serca Maryi lub Serc Jezusa i Maryi.
Do zaistnienia kultu i nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi najbardziej przyczyniły się objawienia, jakie miały miejsce w 1917 r. w Portugalii. Kiedy 13 maja troje dzieci: Łucja (lat 10),
jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 8) pasły niedaleko od Fatimy owce, ujrzały w południe silny błysk jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone
dzieci zaczęły zbierać się do domu, gdy ujrzały na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na cierpienia i pokutę, aby sprawiedliwości
Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego majestat obrażają? Czy jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”.
Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W trzecim objawieniu, 13 lipca, prosiła, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia św. wynagradzająca.
Podczas tych objawień Matka Boża wielokrotnie sama nazwała swe serce „niepokalanym”.
W piątym objawieniu, 13 września, poleciła dzieciom, aby często odmawiały Różaniec w intencji zakończenia wojny. Ostatnie zjawienie się Matki Bożej - 13 października oglądało ok. 70 tys. ludzi.
Od samego rana padał deszcz. Nagle rozsunęły się chmury i ukazało się słońce. Z tłumu dały się słyszeć okrzyki przerażenia: bowiem słońce zaczęło zataczać koła po niebie i rzucać strumienie barwnych promieni...
Objawienia fatimskie stawały się coraz bardziej sławne i wywoływały coraz żywsze zainteresowanie, m.in. ze względu na zapowiedziane w nich wydarzenia, a zwłaszcza na tzw. tajemnicę, która została
przekazana wyłącznie do wiadomości papieża. Dziś znamy jej treść. Matka Boża zapowiadała nadejście jeszcze straszliwszych wojen niż ta, która się kończyła. Zapowiadała nowe prześladowanie Kościoła, zamach
na papieża, rewolucję w Rosji. Prosiła, aby Jej Niepokalanemu Sercu poświęcić cały świat, a zwłaszcza Rosję.
Krwawa bolszewicka rewolucja wybuchła, kiedy jeszcze trwały objawienia. Jej ofiarą stał się również Kościół w Meksyku (1925 r.) oraz w Hiszpanii (1936 r.). A mimo to ostatnie z fatimskich
poleceń Maryi nie zostało szybko spełnione. Dopiero kiedy wybuchła II wojna światowa, przypomniano sobie „tajemnicę fatimską” i 13 października 1942 r., w 15-lecie objawień, papież Pius
XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi.
Pius XII polecił, aby aktu poświęcenia dokonały poszczególne kraje. Pierwsza, z udziałem prezydenta państwa, uczyniła to Portugalia. 4 maja 1944 r. papież ustanowił dzień 22 sierpnia świętem
Niepokalanego Serca Maryi. W Polsce zawierzenia naszego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał dopiero po zakończeniu wojny - 8 września 1946 r.
- Prymas Polski kard. August Hlond w obecności całego Episkopatu i około miliona pielgrzymów zgromadzonych na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Do tego zawierzenia nawiązał
kard. Stefan Wyszyński, kiedy w latach 1956, 1966 i 1971 oddawał naród polski w macierzyńską niewolę Maryi za wolność Kościoła w ojczyźnie i na całym świecie. W następnych latach akty te były ponawiane.
Kościół w Polsce zawierzał także Maryi Jan Paweł II za każdym swym pobytem na Jasnej Górze.
Niby życzeniu Matki Bożej stało się zadość, ale trudno w akcie papieża Piusa XII dopatrzyć się wyraźnego zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji. Niebawem też czerwony smok rozciągnął panowanie
nad wieloma krajami, a na jego krwiożerczą służbę oddało się wielu intelektualistów całego świata. Wydawało się, że wkrótce rzuci do swych stóp całą ludzkość.
Wobec wciąż szalejącego bezbożnictwa wielu biskupów postulowało dokładne spełnienie prośby Fatimskiej Pani. W latach 1950-55 figura Matki Bożej Fatimskiej pielgrzymowała po wielu krajach. Wprawdzie
na zakończenie Soboru Watykańskiego II (1964 r.) Paweł VI ogłosił Matkę Jezusa Matką Kościoła i posłał do Fatimy złotą różę, nie doszło jednak do postulowanego zawierzenia świata i Rosji Jej Niepokalanemu
Sercu.
Dopiero wydarzenia z 13 maja 1981 r. - zamach na Papieża na Placu św. Piotra - przypomniały fatimską przepowiednię. Ojciec Święty Jan Paweł II spełnia wreszcie prośbę Matki Najświętszej
i 7 czerwca 1981 r. zawierza ponownie całą ludzką rodzinę i Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Na owoce tego zawierzenia nie trzeba było długo czekać. Jesteśmy zobowiązani dawać świadectwo faktom, które
dokonały się na naszych oczach.
Reforma liturgii w 1969 r. przeniosła święto Niepokalanego Serca Maryi na pierwszą sobotę po uroczystości Serca Pana Jezusa. W tym roku przypadnie ono 19 czerwca. Odprawiane zaś we wszystkie
pierwsze soboty miesiąca nabożeństwa wynagradzające przypominają nam obowiązek podejmowania pokuty i zadośćuczynienia za grzechy współczesnego nam świata i za nasze grzechy.
W związku z uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa przypadającą w Kościele katolickim w piątek 27 czerwca katolików nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Mimo uroczystości wierni nie są zobowiązani do udziału we Mszy świętej.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów w Kościele katolickim należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada uroczystość. Wstrzemięźliwość i post obowiązują w Środę Popielcową i w Wielki Piątek.
– Bez Was misja Kościoła po prostu nie mogłaby się zrealizować – zwrócił się do katechetów bp Andrzej Przybylski.
W sobotę, 28 czerwca katecheci z archidiecezji częstochowskiej przybyli do Sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej w Myszkowie - Mrzygłodzie na katechetyczne zakończenie roku szkolnego 2024/2025. Po rozpoczęciu spotkania, zaproszona Patrycja Hurlak wygłosiła bardzo osobiste świadectwo zakończone adoracją Najświętszego Sakramentu. Po krótkiej przerwie, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski przewodniczył Mszy św. Spotkanie zwieńczające roczną pracę katechetów zakończył koncert uwielbienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
