W Krakowie w Wigilię Bożego Narodzenia 24 grudnia 2006 r. zmarł prof. Tadeusz Chrzanowski, wybitny historyk sztuki, świetny znawca kultury sarmackiej XVII i XVIII wieku, promotor wielu prac doktorskich PAU, ukochany przez studentów wykładowca, a przede wszystkim krakauer, który przez 14 lat (od 1990 r.), będąc przewodniczącym Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, przywrócił pierwotne piękno i dawną świetność wielu kościołom i innym zabytkowym budowlom. Msza św. za śp. prof. Chrzanowskiego, pod przewodnictwem kard. Franciszka Macharskiego, została odprawiona w bazylice Mariackiej 29 grudnia 2006 r., a uroczystości pogrzebowe odbyły się na krakowskim Cmentarzu Salwatorskim.
Żegnając prof. Tadeusza Chrzanowskiego w imieniu Prezydenta RP, rektora UJ, rektorów innych uczelni i całego środowiska akademickiego, prof. Franciszek Ziejka, obecny przewodniczący SKOZK, podkreślał, że Zmarły „czuł się szczęśliwy, kiedy przez 14 lat kierował SKOZK i widział, jak nasze miasto pięknieje. Czuł się także szczęśliwy, gdyż miał oddane grono przyjaciół. Dziś żegna Cię Kraków znacznie piękniejszy od tego, do którego przyjechałeś. Znacznie piękniejszy dlatego, że robiłeś wszystko, aby ratować zabytki Twego ukochanego miasta”.
Zmarły w wieku 80 lat prof. Tadeusz Chrzanowski był wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz wielu innych organizacji i stowarzyszeń. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Politechniki Krakowskiej i Akademii Pedagogicznej.
Jego pasją stało się dokumentowanie zabytków polskiej kultury. Przez 35 lat razem z Marianem Korneckim jeździł po Polsce i inwentaryzował zabytki. Był też zapalonym fotografikiem. Owocem tych pasji było ok. 300 książek i publikacji, w tym „Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów”, „Pomniki polskie w świątyniach Rzymu”, „Wędrówki po Sarmacji europejskiej”. Dzieła najczęściej ilustrował własnymi zdjęciami. Prof. Chrzanowski był też poetą, tłumaczem poezji, pisarzem, publicystą, krytykiem. Udało mu się pozyskać nie tylko pieniądze, ale i zapalonych ludzi dla ratowania zabytków Krakowa. Za swoje zasługi został uhonorowany przez Ojca Świętego Jana Pawła II Orderem św. Grzegorza Wielkiego, a w 1997 r. został laureatem Medalu Merentibus Uniwersytetu Jagiellońskiego.

TAJ