Oto tekst deklaracji w tłumaczeniu na język polski:

Mając na celu ochronę wolności Ludu Bożego i wykonywania posługi biskupiej konieczne wydaje się uściślenie, że „Droga Synodalna" w Niemczech nie ma mocy zobowiązującej biskupów i wiernych do przyjęcia nowych sposobów rządzenia oraz nowych podejść do doktryny i moralności.

Niedozwolone byłoby inicjowanie w diecezjach nowych struktur urzędowych lub doktryn, przed uzgodnieniem ich na poziomie Kościoła powszechnego. Stanowiłoby to ranę dla komunii kościelnej i zagrożenie dla jedności Kościoła. Jak przypomniał Ojciec Święty w liście do pielgrzymującego Ludu Bożego w Niemczech: „Kościół powszechny żyje w i z Kościołów partykularnych, tak jak Kościoły partykularne żyją i rozkwitają w Kościele powszechnym i z niego. Gdyby były oddzielone od Kościoła powszechnego, osłabłyby, podupadły i umarły. Stąd konieczność utrzymywania zawsze żywej i efektywnej komunii z całym ciałem Kościoła” [1]. Wyrażamy więc życzenie, aby propozycje Drogi Kościołów partykularnych w Niemczech wtopiły się w drogę synodalną, którą podąża Kościół powszechny, dla wzajemnego ubogacenia i świadectwa tej jedności, z jaką ciało Kościoła manifestuje swoją wierność Chrystusowi Panu.

[1] FRANCESCO, Lettera al popolo di Dio che è in cammino in Germania, 9.