Z członkami Parafialnych Zespołów Caritas, którzy 24 lutego rozpoczęli swoje wielkopostne rekolekcje w Głogowie, spotkał się bp Tadeusz Lityński. Pasterz diecezji podkreśla, jak cenna jest ich posługa dla Kościoła.
- Rekolekcje dla Parafialnych Zespołów Caritas są dla mnie jako biskupa okazją do podziękowania wszystkim osobom zaangażowanym w to dzieło – mówi bp Lityński. - Jesteśmy dzień po bardzo bolesnej, trudnej rocznicy napaści Rosji na Ukrainę. Chcę podkreślić, że Parafialne Zespoły Caritas wzięły na siebie ciężar pomocy, organizacji zbiórek, ogromnej ilości wsparcia materialnego, ale też nieustannej modlitwy, i za to chcę szczególnie wyrazić wdzięczność. Chcę również podziękować za całoroczną pracę w tym wymiarze pomocy potrzebującym – bo to są te charytatywne ramiona Kościoła. Dziękuję za dyspozycyjność, otwartość i realizację tego charyzmatu, który jest Bożym darem. Widać, że skoro członkowie PZC są na rekolekcjach, to chcą ten dar pogłębić, umocnić. Życzę, by te znamiona świętości, o których mówi w swojej adhortacji „Gaudete et exsultate” papież Franciszek, czyli radość, łagodność i cierpliwość, były w nich widoczne. Życzę też owocnego budowania relacji wspólnotowych, bo we wspólnocie jest siła.
Biskupowi Tadeuszowi Lityńskiemu, w rocznicę ogłoszenia nominacji biskupiej, Czytelnicy i cała Redakcja Tygodnika Katolickiego „Niedziela” – „Aspekty”, składają najserdeczniejsze życzenia mocy Bożej, wszelkich darów Ducha Świętego i opieki Pani z Rokitna
W południe 28 kwietnia 2012, jednocześnie w siedzibie Nuncjatury Apostolskiej w Polsce i w konkatedrze zielonogórskiej, podano komunikat o mianowaniu przez Ojca Świętego Benedykta XVI ks. prał. Tadeusza Lityńskiego biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Tego dnia w konkatedrze zgromadzili się licznie kapłani naszej diecezji pod przewodnictwem bp. Stefana Regmunta oraz bp. Pawła Sochy. W ogłoszeniu uczestniczyli także biskupi w Litwy, Łotwy i Białorusi, którzy w tych dniach odwiedzili naszą diecezję. Równo o godz. 12:00 biskup diecezjalny Stefan Regmunt przemówił do zgromadzonych w konkatedrze biskupów, kapłanów i wiernych i jednocześnie odczytał komunikat nuncjatury.
Chcemy powiedzieć, że odnawiamy nasze zaangażowanie w służbę Ojcu Świętemu i Jego Piotrowej Posłudze – zawsze dla chwały Bożej, dobra Kościoła i zbawienia dusz – zaznaczył watykański Sekretarz Stanu, kard. Pietro Parolin w słowach pozdrowień skierowanych do Leona XVI, które wygłosił na początku audiencji dla papieskich przedstawicieli. W spotkaniu uczestniczyło 98 nuncjuszy apostolskich oraz 5 stałych obserwatorów.
Na początku przemówienia kard. Parolin wskazał, że wygłoszone pozdrowienie jest przede wszystkim „pozdrowieniem modlitewnym” początku pontyfikatu Leona XIV. Hierarcha zapewnił o modlitewnych pamięci i wsparciu.
Wczoraj zapomniałem powiedzieć o jednym ze świętych, który towarzyszył nam przez cala drogę. Gdy rozpoczynaliśmy wędrówkę z Sutri na placu była figura tego świętego. Podobnie w kościele, w którym sprawowaliśmy Mszę świętą tak żeby jego obraz i figura. Święty ten jest bardzo charakterystyczny ponieważ obok jego nóg jest świnia. Patrząc oddali na tę figurę myślałem że to Święty Roch a zwierzę pod jego stopami to pies. Przyjrzałem się jednak bliżej okazało się że jest to prosiaczek.
A wspomnianym świętym jest święty Antoni Opat, znany także jako Pustelnik. Swoje wspomnienie liturgiczne ma 17 stycznia a dlatego jest ukazywany z prosiaczkiem ponieważ według pewnej historii, gdy podróżował drogą morską pewna locha przyniosła do niego chory prosię, on uczynił na nim znak krzyża. Prosię wyzdrowiało. Co ciekawe dzisiejszy dzień, także jest z prosiakiem w tle. A związany jest on z sanktuarium, które mijaliśmy po drodze. Santuario Madonna della Sorbo. Swoje początki sakralne to miejsce ma w 1427 roku, kiedy to papież Marcin V przekazał to miejsce karmelitom. Według miejscowych opowieści krąży historia o objawieniu Matki Bożej i dlatego jest w tym miejscu kult maryjny Historia opowiada o człowieku z jedną ręką, który pasł świnie w dolinie Sorbo. Pewnego dnia, szukając jednej z zabłąkanych świń, znalazł ją w pobliżu jarzębiny, gdzie ukazała mu się Madonna. Maryja sprawiła, że ręka młodzieńca odrosła i powiedziała do niego: „Idź do wsi i przekonaj ich, aby zbudowali sanktuarium na tym wzgórzu. Każdy, kto przyjdzie tu w procesji, otrzyma moją łaskę. Jeśli ci nie uwierzą, pokaż im swoją rękę”. Nie znając tej historii, mogę powiedzieć, że Via Francigena pomaga, aby tę prośbę zrealizować. Do sanktuarium prowadzi 14 krzyży, na których znajdują się tabliczki z numerami stacji. Pierwszy krzyż czyli pierwsza stacja jest już około 3,5 km od sanktuarium. To idealny dystans, aby między poszczególnymi stacjami rozważać te ważne wydarzenia, związane z misterium naszego zbawienia. Idąc między stacjami była idealna przestrzeń, aby te 14 stacji odnieść do życia swojego oraz wydarzeń, które dzieją się obecnie w Kościele, świecie, czy też w sposób szczególny mnie dotykają. Takie myśli wypływające z serca i wlewające nadzieję. Żałuję tylko, że nie udało mi się ich nagrać, bo chętnie bym do nich jeszcze wrócił, a pamięć niestety bywa ulotna.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
