W środę, 2 października 2002 r., w liturgiczne wspomnienie św. Aniołów Stróżów, odbyła się inauguracja nowego roku akademickiego w naszym Seminarium w Lublinie. O godz. 16.30 w kaplicy seminaryjnej zgromadzili się wszyscy alumni, wychowawcy, pracownicy świeccy, a także licznie przybyli goście. Swoją obecnością zaszczycili nas przede wszystkim Prodziekani Wydziału Teologii i pracownicy naukowi KUL: ks. prof. dr hab. Krzysztof Góźdź, ks. prof. dr hab. Sławomir Nowosad, ks. prof. dr hab. Janusz Nagórny, ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, ks. dr Krzysztof Guzowski i ks. dr Stanisław Tymosz. Byli także obecni Księża Rektorzy Wyższych Seminariów Duchownych znajdujących się na terenie Lublina, spowiednicy seminaryjni oraz kapłani przybyli z diecezji: ks. dr Adam Firosz - kanclerz Kurii biskupiej, ks. lic. Czesław Grzyb - proboszcz katedry zamojskiej, ks. lic. Stanisław Bachor - oficjał Sądu Biskupiego, ks. Andrzej Puzon - dyrektor Caritas, ks. dr Eugeniusz Derdziuk - były ojciec duchowny. Po powitaniu obecnych Ksiądz Rektor złożył sprawozdanie z życia Seminarium w minionym roku i poprosił bp. dr. hab. Jana Śrutwę o przewodniczenie uroczystej liturgii Mszy św. Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. prof. Marek Chmielewski. Na zakończenie liturgii swoje słowo skierował do nas ks. prof. Sławomir Nowosad, prodziekan Wydziału Teologii KUL i odpowiedzialny z ramienia Uniwersytetu za seminaria duchowne. Następnie zabrał głos Biskup Ordynariusz. Pasterz Diecezji przypomniał, że jest to już jedenasta inauguracja w Seminarium, zachęcił nas do zaangażowanego podjęcia pracy formacyjnej i życzył, by praca, którą podejmujemy, była źródłem naszej prawdziwej radości.
Po zakończeniu Mszy św. miało miejsce poświęcenie rozbudowanej części biblioteki. Z uwagi na trudności z pomieszczeniem stale powiększających się zbiorów bibliotecznych, podjęliśmy w czerwcu decyzję o rozbudowaniu biblioteki. Trwające dwa miesiące prace w całości wykonali nasi alumni, co znacznie obniżyło koszty inwestycji.
Nowy rok akademicki rozpoczęło w naszym Seminarium 104 alumnów, pośród których jest 20 studentów pierwszego roku. Za formację seminaryjną odpowiada siedmiu wychowawców: rektor, wicerektor, prefekt, dyrektor administracyjny i trzech ojców duchownych.
Kiedy o. Robert Prevost kierował parafią Matki Bożej z Montserrat w peruwiańskim mieście Trujillo, jego posługa wśród młodzieży prowadziła do nawróceń i zmiany życia. „Czuliśmy, że Chrystus naprawdę jest wśród nas. Był prawdziwym pasterzem” – wspomina David Carranza, ówczesny członek grupy młodzieżowej.
Na początku lat 90-tych o. Robert Prevost był proboszczem kościoła Matki Bożej z Montserrat w Trujillo, drugim pod względem liczby ludności mieście Peru. David Carranza był wówczas nastolatkiem, ale dziś wciąż doskonale pamięta tego łagodnego i uśmiechniętego duszpasterza, który zachęcał do udziału w różnego rodzaju zajęciach, od czysto duchowych po bardziej rekreacyjne: „Przez wszystkie lata, kiedy był proboszczem – opowiada Radiu Watykańskiemu – mogłem z bliska doświadczać jego pokory i służby, zwłaszcza w grupie młodzieżowej Jóvenes Amigos de Cristo - Młodzi Przyjaciele Chrystusa. Był to okres, który zdecydowanie naznaczył moje życie i wiarę”.
To kluczowa postać dla pobożności Szkaplerza. Św. Szymon urodził się w 1165 r. w hrabstwie Kent w Anglii. Rodziców miał bogobojnych. Hagiografowie podkreślają, że matka Szymona zanim go pierwszy
raz nakarmiła po urodzeniu, ofiarowała go Matce Bożej, odmawiając na kolanach Zdrowaś Maryjo.
Uczył się w Oksfordzie i - jak przekazują kroniki - uczniem był wybitnym. Później wiódł przez jakiś czas życie pustelnicze, by po przybyciu Karmelitów na Wyspy wstąpić do zgromadzenia.
Szybko poznano się na jego talentach oraz gorliwości i mianowano go w 1226 r. wikariuszem generalnym. W 1245 r. został wybrany szóstym przeorem generalnym Karmelitów. Wyróżniał się gorącym nabożeństwem
do Matki Bożej. Maryja odwzajemniła to synowskie oddanie, objawiając się Szymonowi 16 lipca 1251 r. Święty tak relacjonował to widzenie: „Nagle ukazała mi się Matka Boża w otoczeniu wielkiej
niebiańskiej świty i trzymając w ręce habit Zakonu, powiedziała mi: «Weź, Najukochańszy Synu, ten szkaplerz twego Zakonu, jako wyróżniający znak i symbol przywilejów, który otrzymałam dla ciebie
i dla wszystkich synów Karmelu. Jest to znak zbawienia, ratunek pośród niebezpieczeństw, przymierze pokoju i wszechwieczna ochrona. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego»”. Św. Szymon
dożył 100 lat. Zmarł w opinii świętości16 maja 1265 r.
Brazylijski kardynał Leonardo Ulrich Steiner pragnąłby, aby Leon XIV kontynuował ścieżkę, którą z determinacją wyznaczył Franciszek, nieustannie pytający o życie w Amazonii: „Trzeba pracować nad zapewnieniem większego dostępu do sakramentów w tym regionie; głoszenie musi stać się modlitwą i chlebem”.
To było doświadczenie powszechnego tchnienia Ducha Świętego. Tak kardynał Leonardo Ulrich Steiner, arcybiskup Manaus, komentuje dla mediów watykańskich udział w konklawe, które wybrało Leona XIV. Zdaniem hierarchy, doświadczenie misjonarskie Papieża Leona XIV wniesie do pontyfikatu wrażliwość na ubogich i troskę o Wspólny Dom, w duchu jego poprzednika, papieża Franciszka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
