Dwadzieścia osiem lat temu Papież Jan Paweł II wewnątrz Fundacji Jana Pawła II, powstałej 16 października 1981 r., powołał Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II.
Papież mówił: „Niech ten Dom, ta instytucja, skoro jest w Rzymie, będzie czułym punktem, wytyczonym na skrzyżowaniu dróg - tych, które wychodzą z Rzymu ku światu, ku Polsce, i tych, które prowadzą do Rzymu”.
Władzę nad Ośrodkiem sprawuje arcybiskup metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, przewodniczącym Rady jest kard. Stanisław Ryłko. Sekretariat Administracyjny, którym kieruje ks. prał. Stefan Wylężek, wspiera działanie Ośrodka, jak również pozostałych instytucji Fundacji: Domu Polskiego w Rzymie i Domu Fundacji Jana Pawła II w Lublinie. Gromadzenie zbiorów oraz funkcjonowanie Ośrodka odbywa się dzięki ofiarności wielu osób z Polski i ze świata. Działalność Ośrodka wspiera Rada Naukowa. Sekcją Dokumentacji kieruje ks. lic. Antoni Pyznar, sekcją Studium - ks. dr Andrzej Dobrzyński.
- Tym, co wyróżnia Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II od innych - mówi ks. dr Andrzej Dobrzyński - jest historia. Powstał on bowiem u początku pontyfikatu Papieża Polaka, wraz z Fundacją Jana Pawła II, i przy powstaniu tego ośrodka był sam Jan Paweł II i jego wola na utworzenie takiej instytucji. Ojciec Święty w swoich wypowiedziach zaobserwował potrzebę refleksji nad zgromadzonym dziedzictwem związanym z jego pontyfikatem. Zaznaczał, że Ośrodek ten jest szczególnym miejscem jako Dom Polski, który wzmacnia obecność Kościoła polskiego w Rzymie. I szczególnym jego zadaniem jest podkreślenie tej polskiej kultury chrześcijańskiej oraz obecności w Rzymie. A po śmierci Jana Pawła II kultura polska w Rzymie łączy się z pontyfikatem Papieża Polaka i z jego myślą. Każdy, kto tu przybędzie, może liczyć na to, że znajdzie tutaj rzetelną literaturę, księgozbiór, zbiory artykułów - aby prowadzić studia na niemalże każdy temat związany z tym pontyfikatem. Także papieskie dary obecne w każdej sali Domu Polskiego są niezwykłym świadectwem. Do Ośrodka dotarły również dokumenty, które Sekretariat Stanu Państwa Watykańskiego przygotował dla Ojca Świętego. Jesteśmy w posiadaniu prasówek związanych z każdym dniem Papieża, które on przeglądał. Kryje się za tym jego zainteresowanie tym, co się działo w świecie, oraz wielka troska i modlitwa…
Celem działalności Ośrodka jest dokumentacja i studia nad pontyfikatem Papieża Polaka. Zasoby archiwalne, biblioteczne i muzealne stanowią wyzwanie dla dzisiejszych badaczy i dziedzictwo, które pozostanie dla przyszłych pokoleń. Owocem zgromadzonej dokumentacji i podjętych studiów jest rozpowszechnianie dzieła Jana Pawła II przez publikacje, organizowane sympozja i konferencje oraz wystawy. Realizacji tego zadania służy także współpraca z instytucjami o podobnym profilu. Ośrodek posiada imponujące zbiory archiwalne - dokumenty z „krakowskiego okresu” Karola Wojtyły i pontyfikatu Jana Pawła II. W archiwum nie brak materiałów audiowizualnych: płyt i kaset wideo oraz sekcji fotograficznej.
Interesująca jest dokumentacja mówiąca o nadaniu Ojcu Świętemu tytułów naukowych czy honorowego obywatelstwa miast, przedstawiająca instytucje, ulice, place noszące jego imię, a także jego pomniki. Nie można pominąć bogatego zbioru numizmatycznego srebrnych monet oraz kolekcji filatelistycznych upamiętniających wydarzenia pontyfikatu.
Lektorium, księgozbiór papieski, dysertacje naukowe, albumy, książki i czasopisma o Ojcu Świętym składają się na bibliotekę. Liczy ona ponad 30 tys. woluminów. Sam Dom Polski, pełniący również funkcje Domu Pielgrzyma, stał się swoistym muzeum. Na ścianach, w gablotach i wyznaczonych salach zgromadzono dary ofiarowane przez pielgrzymów Janowi Pawłowi II. Obrazy, medale, odznaczenia, przedmioty liturgiczne, rzeźby i sztandary to tylko niektóre muzealia, które świadczą o miłości do tego Następcy św. Piotra i reprezentują niezwykłą wartość historyczną i artystyczną. Na uwagę zasługuje kolekcja darów ukazujących męczeństwo Polaków w XX wieku. Są to m.in. przedmioty, jakie towarzyszyły więźniom obozów koncentracyjnych i łagrów czy też żołnierzom walczącym o wolność Ojczyzny. Muzeum kryje w swoich zbiorach także pamiątki po królach Polski i twórcach kultury. To starodruki, Biblia hebrajska z 1543 r., drugie wydanie Nowego Testamentu w przekładzie ks. Jakuba Wujka z 1594 r., oryginalne listy królów Zygmunta Augusta i Jana III Sobieskiego, zaginiona kartka z brulionu „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza i jedyny zachowany brulion wiersza „Na smętne wieści z Watykanu” Cypriana Kamila Norwida.
- Wiele już napisano o Papieżu - zauważa ks. dr Andrzej Dobrzyński. - Posiadamy ogromny zbiór prac doktorskich i habilitacyjnych na temat nauczania Jana Pawła II, ale wiele rzeczy jest jeszcze do odkrycia. Postać Jana Pawła II pogłębiać można poprzez studia porównawcze z różnymi autorami, z innymi papieżami, poprzez sporządzanie monografii. Wciąż pojawiają się nowe pytania, a inspiracji, by na nie odpowiedzieć, należy szukać u Ojca Świętego jako ojca, który nam podaje myśli do tego, abyśmy mogli mądrzej żyć…
Odwiedzając Wieczne Miasto, warto przyjechać na Via Cassia nr 1200, aby wśród tych niezwykłych pamiątek pontyfikatu przeżyć szczególne spotkanie z Janem Pawłem II. Biało-czerwona flaga powiewająca u bramy wjazdowej i pomnik Wielkiego Polaka na dziedzińcu Domu Polskiego pragną przenieść do włoskiej ziemi choćby cząstkę Polski.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Jak co roku w oczekiwaniu na to Święto Kościół katolicki będzie odprawiał nowennę do Ducha Świętego i tym samym trwał we wspólnej modlitwie, podobnie jak apostołowie, którzy modlili się jednomyślnie po wniebowstąpieniu Pana Jezusa czekając w Jerozolimie na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha Świętego.
1. Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu można zaśpiewać hymn: "O Stworzycielu, Duchu, przyjdź" lub sekwencję: "Przybądź, Duchu Święty" czy też inną pieśń do Ducha Świętego.
- Oby po bierzmowaniu wasza wiara nie osłabła i byście nigdy o sobie nie mówili: „jestem wierzący, ale niepraktykujący”! – mówił bp Ireneusz Pękalski do grupy
młodzieży podczas udzielania bierzmowania w parafii Najświętszego
Zbawiciela w Łodzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
