Góra Kalwaria: W sobotę po raz 10. Misterium Męki Pańskiej
Już po raz dziesiąty w Górze Kalwarii odbędzie się Misterium Męki Pańskiej. Zwyczaj ten, wznowiony kilkanaście lat temu po 200-letniej przerwie, nawiązuje do misteriów pasyjnych, które były odgrywane w Nowej Jerozolimie - jak przeszłości nazywało się to podwarszawskie miasto. Inscenizacja przygotowywana w całości przez amatorów i będąca największym na Mazowszu misterium pasyjnym, rozpocznie się w sobotę 1 kwietnia o godz. 15.00 na Rynku Miejskim.
Widowisko rozpocznie scena historyczna, odwołująca się do tradycji wpisywania wyroku wydanego na Jezusa do akt miejskich – odczytany zostanie „Dekret Piłata”, pochodzący z 1761 roku.
Następnie kilkudziesięciu mieszkańców miasta i okolic w strojach jerozolimskiego ludu i dostojników, rzymskich panów i żołnierzy odegra wielkopiątkowe wydarzenia. Zabrzmią przejmujące pieśni autorstwa poety i pieśniarza Jacka Kowalskiego, napisane specjalnie dla Misterium.
Stroje, dekoracje, rekwizyty zostały wykonane własnymi siłami Bractwa Misterium Męki Pańskiej, które zostało założone dla kultywowania duchowości pasyjnej. Inspiracją do powstania Bractwa stała się idea Nowej Jerozolimy, zapoczątkowana przez bpa Stefana Wierzbowskiego w 1670 roku w formie miasta-kalwarii, a wskutek niepomyślnych zdarzeń historycznych zniszczona i zapomniana.
Bractwo działa ono w Górze Kalwarii przy sanktuarium św. Stanisława Papczyńskiego na Mariankach. Tam właśnie spoczywa założyciel Zgromadzenia Księży Marianów i wielki czciciel Chrystusa cierpiącego.
Inscenizacja przygotowywana jest w całości przez amatorów. “W ludziach jest wielki potencjał artystyczny i teatralny i chcemy te możliwości wydobyć” - powiedział KAI reżyser misterium Łukasz Głodek. Poinformował też, że trwają starania o wpisanie tego wydarzenia na Krajową Lista Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego.
Reklama
Część środków umożliwiających realizację misterium przekazała Gmina Góra Kalwaria, w parafii zorganizowano też dwie kwesty na ten cel.
Tradycja misteriów w Górze Kalwarii sięga XVII wieku, kiedy to miasto było najważniejszym sanktuarium pasyjnym na terenie Mazowsza.
Reklama
Góra Kalwaria jako Nowa Jerozolima aż do rozbiorów cieszyła się sławą religijnej stolicy Mazowsza. Została ulokowana na planie krzyża, a jej plan ulic miał odtwarzać schemat ulic prawdziwej Jerozolimy.
Podziel się cytatem
Do kalwaryjskich kapliczek przez lata ciągnęły tłumy rozmodlonych pątników. Od założenia miasta wszyscy mieszczanie zobowiązani byli do modlitw, do czynnego uczestnictwa w misteriach, Drogach Krzyżowych, adoracjach i do tworzenia bractw religijnych.
W czasie rozbiorów zaborcy robili wszystko, by wykorzenić duchowy charakter miasta. Skasowali zakony urzędujące w mieście, rozwiązali bractwa, zniszczyli kapliczki. Aby nazwa miejscowości nie kojarzyła się z Jerozolimą, powrócono do starej nazwy: Góra.
Dziś po pasyjnych stacjach nie pozostało wiele; z ponad setki dawnych kapliczek ocalało tylko kilka zgruchotanych rzeźb i fundamentów budowli.
Coroczne Misterium Męki Pańskiej w Górze Kalwarii objęte jest honorowym patronatem kard. Kazimierza Nycza. Wydarzenie odbędzie się w sobotę 1 kwietnia o godz. 15.00 na Rynku Miejskim.
Chcemy być narzędziami Boga i tworzyć coś dla dobra innych – mówi Iga Orman
Chcesz zacząć Wielki Tydzień z wysokiego C? Świetną ku temu okazją może być udział w misterium Męki Pańskiej, które już od 11 lat przedstawia parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie.
Ksiądz powiedział: „Może zrobilibyśmy coś innego? W końcu w roku przeżywanym pod hasłem: Wielka tajemnica wiary doczekamy się beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego i 100. rocznicy urodzin Jana Pawła II”. Przyznaję, że na początku pomysł mnie przeraził, bo trzeba będzie dobrze ująć ten aspekt historyczny, ale szybko znalazłam wsparcie w moim bracie Maćku i w ks. Łukaszu Mazurku – mówi Iga Orman, która już po raz czwarty napisała scenariusz do parafialnego misterium. W tym roku nosi ono tytuł: Męczeńska droga Kościoła. Jego głównymi bohaterami będą wspomniani wielcy Polacy wraz z równie wielkim bł. ks. Jerzym Popiełuszką. Krótkie rozważania poszczególnych stacji Drogi Krzyżowej będą ubogacone prezentacją multimedialną, muzyką i odpowiednio dobranymi scenkami z życia tych trzech świadków wielkiej tajemnicy wiary.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
Przewodniczący KEP: niech zwycięstwo Chrystusa umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu ku niebu
2025-04-19 13:50
PAP
BP KEP
Abp Tadeusz Wojda SAC
Niech zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu ku niebu - powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC w życzeniach wielkanocnych.
Sobota 19 kwietnia w Kościele Katolickim to Wielka Sobota. Wierni trwają przy Grobie Pańskim, rozważając mękę i śmierć Chrystusa oraz jego zstąpienie do otchłani, oczekując na zmartwychwstanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
