Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.
Werdykt Trybunału Strasburskiego w sprawie Krzyża oburzył do głębi nie tylko Włochów, ale i Polaków oraz wszystkich na świecie, którym drogi jest ten symbol Męki Pańskiej. Nie ma przeto potrzeby wyjaśniania znaczenia Krzyża, będącego również znakiem całej, ukształtowanej blisko dwa tysiąclecia temu kultury i cywilizacji chrześcijańskiej. Dlatego temu symbolowi szczególnie należy się ze strony społeczności katolickiej szacunek, znajdujący swój wyraz m.in. w pisowni.
Jak pisze mgr Leokadia Kuper, „problem użycia wielkich liter w polskiej ortografii ma charakter czysto konwencjonalny. Nie nawiązuje ani do współczesnego, ani do historycznego poczucia językowego, lecz opiera się na ustalonym zwyczaju”. I dalej: „Zasady ortografii polskiej nakazują pisanie wyrazów i grup wyrazowych wielką literą z czterech względów: składniowego, graficznego, znaczeniowego, uczuciowo-grzecznościowego”. I wreszcie: „Przy używaniu wielkich liter ze względów uczuciowych i grzecznościowych pozostawia się piszącym dużą swobodę indywidualną (…). Wyrazy zabarwione uczuciowo piszemy wielką literą wówczas, gdy chcemy uwydatnić nasz szacunek, miłość, uszanowanie i podziw dla kogoś lub czegoś”.*
Czy nikogo nie razi dotychczasowy zwyczaj stosowania w odniesieniu do Krzyża małej litery, podczas gdy wielka litera znajduje zastosowanie z tak bardzo formalnych względów, jak znaczeniowy, składniowy bądź graficzny?
Czy Krzyż - jako symbol Męki Pańskiej i znak chrześcijaństwa - nie zasługuje ze strony wyznających wiarę w Chrystusa Polaków na uszanowanie, miłość i szacunek wyrażone wielką literą na łamach całej prasy katolickiej, podczas gdy zwyczajowo piszemy PZPR, KPZR czy NSDAP?
Czy nie nadszedł czas na zmianę tego ustalonego zwyczaju?
W związku z dzisiejszą publikacją portalu onet. pl ujawniającą fakt mojej rezygnacji z funkcji prezesa zarządu KAI, wyjaśniam głębiej motywy jakimi się kieruję.
Powodem mojej decyzji o złożeniu rezygnacji są działania Konferencji Episkopatu Polski, potwierdzone głosowaniem z 14 marca br. podczas 400. Zebrania plenarnego, a zmierzające do faktycznej likwidacji Katolickiej Agencji Informacyjnej, pomimo formalnego zachowania jej nazwy i logotypu. A ma się to dokonać drogą wcielenia Agencji do „Konsorcjum Mediów KEP”, później nazywanego „Grupą medialną KEP”, która - w świetle przygotowanego projektu umowy - ma mieć „struktury koordynacyjne”, które w istocie mają ubezwłasnowolnić zarząd KAI oraz możliwość jakiejkolwiek samodzielności dziennikarskiej w ramach agencji.
Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.
Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są od uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
To były 24 lata niewyobrażalnego cierpienia dla Anwara Kennetha
Pakistański Sąd Najwyższy uniewinnił 72-letniego Anwara Kennetha – chrześcijanina, który spędził 24 lata w celi śmierci za rzekome bluźnierstwo. Wyrok kończy wieloletni dramat człowieka zmagającego się z chorobą psychiczną. Jak donosi portal asianews.it, sprawa ponownie wywołuje pytania o konieczność gruntownej reformy prawa o bluźnierstwie w Pakistanie.
25 czerwca br. Sąd Najwyższy Pakistanu oczyścił z zarzutów Anwara Kennetha, który w 2002 roku został skazany na śmierć na podstawie artykułu 295-C kodeksu karnego – dotyczącego znieważenia proroka Mahometa. Były urzędnik rządowy, Kenneth został aresztowany w 2001 roku po tym, jak wysłał listy uznane przez władze za bluźniercze wobec islamu. Mimo że mężczyzna cierpiał na poważne zaburzenia psychiczne, sądy niższej instancji – w tym w 2014 roku Wysoki Sąd w Lahaurze – podtrzymywały wyrok śmierci.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
