Reklama

Żyć prawdą w miłości

Sługa Boży ma pełną świadomość, że Bóg jest miłością, dlatego czuje się przynaglony, aby przekazywać to doświadczenie dalej - powiedział ks. prof. dr hab. Zdzisław Janiec, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. prof. Wincentego Granata, kierownik Katedry Liturgiki Pastoralnej KUL, prowadzący w Sandomierzu sesję poświęconą słudze Bożemu. Świadectwo życia ks. prof. Granata określił jako tak codzienne, że aż powszednie, tak niezmienne jak dogmat, na którym można się oprzeć

Niedziela Ogólnopolska 51/2010, str. 20

s. Halina Irena Szumił

Ks. prof. Wincenty Granat

Ks. prof. Wincenty Granat

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Sesja naukowo-modlitewna pt. „Wokół osoby i myśli sługi Bożego ks. Wincentego Granata” odbyła się 11 grudnia br. - w 31. rocznicę śmierci sługi Bożego. Jej motto stanowiły słowa: „Żyć prawdą w miłości”, będące zawołaniem ks. prof. Granata. Spotkanie, zorganizowane z inicjatywy biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza, miało na celu przybliżenie osoby i dorobku naukowego sługi Bożego, modlitwę o beatyfikację, jak również danie świadectwa o łaskach uzdrowienia otrzymanych za jego wstawiennictwem.
Podczas sesji referaty wygłosili: ks. prof. Czesław Rychlicki (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), s. dr Halina Szumił (KUL) oraz dr Piotr Kopiec (KUL). Pierwszy prelegent skupił się na zagadnieniu tożsamości chrześcijańskiej w teologii ks. Granata i przedstawił historię filozoficznych koncepcji dehumanizacyjnych, które już od czasów odrodzenia powodują, że człowiek odchodzi od Boga. Tym koncepcjom wyraźnie przeciwstawiał się ks. Granat. Ks. prof. Rychlicki podkreślił, że teologia sługi Bożego Wincentego Granata jest teologią chrystocentryczną: „Skoro z Chrystusem tworzymy jedno ciało, to życie i śmierć, i zmartwychwstanie Chrystusa przynależą do nas, a nasze życie z radościami i trudnościami przynależy do Chrystusa. To misterium stanowi punkt centralny całego objawienia Bożego”.
Inny ważny aspekt myśli naukowej ks. Granata - teologię miłosierdzia Bożego omówiła s. dr Halina Szumił. Autorka referatu, bazując na pismach sługi Bożego (przede wszystkim „Miłosierdzie jako przymiot Boga”), wyjaśniła, czym jest miłosierdzie. Następnie przytoczyła historię dyskusji naukowych o teologii Bożego miłosierdzia, w których znaczącą rolę odegrał ks. Granat. Sługa Boży udowodnił bowiem, że kult skoncentrowany na Jezusie Miłosiernym jest kultem właściwym. Miłość i miłosierdzie - twierdził - są prawdziwymi świadectwami życia chrześcijańskiego, a szczególnym wyrazem miłosierdzia ludzkiego są uczynki miłosierdzia.
Dr Piotr Kopiec podkreślił, że ks. Wincenty Granat był autorytetem dla swoich uczniów teologów. Prelegent przytoczył historię swoich zmagań z chorobą nowotworową, szczęśliwie zakończoną wyleczeniem. Uzdrowienie nazwał darem, który mógł zaistnieć dzięki modlitwie wspólnoty ludzi. Była to modlitwa nie tylko o wstawiennictwo w zmaganiach z cierpieniem, ale i o beatyfikację ks. Granata.
Sesję zwieńczyła Msza św., koncelebrowana w intencji beatyfikacji sługi Bożego, pod przewodnictwem bp. Nitkiewicza, który również dokonał poświęcenia sarkofagu ks. prof. Granata. Homilię wygłosił biskup radomski Henryk Tomasik.
Ks. Wincenty Granat urodził się w 1900 r. w Ćmielowie, a zmarł w 1979 r. w Sandomierzu. Od 1952 r. związany był z KUL-em, w latach 1965-70 był jego rektorem. Przez wiele lat związany był również z Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Był profesorem teologii, autorem m.in. 9-tomowej „Dogmatyki katolickiej” (1959-67) oraz „U podstaw humanizmu chrześcijańskiego” (1976). Myśl naukowa ks. Granata skupiała się wokół zagadnień personalizmu humanistycznego. W swoich publikacjach wielokrotnie podkreślał, że w Chrystusie idziemy jednocześnie ku Bogu i ku człowiekowi.
Trwający od 15 lat proces beatyfikacyjny ks. Wincentego Granata jest na ukończeniu na etapie diecezjalnym. Zgodnie z prawem kanonicznym, w listopadzie br. dokonano ekshumacji, kanonicznego rozpoznania oraz zabezpieczenia jego doczesnych szczątków, które zostały przeniesione do grobowca w kościele seminaryjnym pw. Świętego Michała Archanioła w Sandomierzu. Obrzędowi złożenia szczątków sługi Bożego przewodniczyli biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz oraz biskup pomocniczy Edward Frankowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#LudzkieSerceBoga: Życiodajny dotyk i „zaraźliwa” świętość

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Adobe Stock

Serce Jezusa, źródło życia i świętości… Zestawienie życia i świętości w tym wezwaniu nie jest efektem przypadkowego skojarzenia. Po raz kolejny przekonamy się zaraz, jak bardzo „biblijna” jest litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Aby zrozumieć głębię tego wezwania, musimy bowiem odwołać się do biblijnej koncepcji świętości, która daleko przekracza rozumienie jej jedynie w kategoriach moralnych. Świętości w Biblii nie da się sprowadzić do bycia „dobrym człowiekiem”, do postępowania nienagannego pod względem etycznym, do bezgrzeszności.
CZYTAJ DALEJ

Zmiany personalne 2025

2025-06-17 14:08

[ TEMATY ]

diecezja warszawsko‑praska

zmiany personalne

zmiany kapłanów

2025

Karol Porwich/Niedziela

Na mocy decyzji podjętych przez Księdza Biskupa Romualda Kamińskiego w naszej Diecezji dokonają się następujące zmiany personalne.

ks. Jerzy Chyła, proboszcz parafii św. Józefa Oblubieńca NMP i św. Franciszka we Franciszkowie – zamieszka w DKE w Otwocku;
CZYTAJ DALEJ

Książka „Objawienia ks. Jerzego Popiełuszki we Włoszech” wyjaśnia, dlaczego ks. Popiełuszko powraca w prywatnych objawieniach

Dlaczego ks. Jerzy Popiełuszko powraca właśnie teraz? To pytanie stawia sobie wielu, którzy sięgają po nową książkę dr Mileny Kindziuk i ks. prof. Józefa Naumowicza pt. „Objawienia ks. Jerzego Popiełuszki we Włoszech”. Publikacja dokumentuje niezwykłe zjawisko - prywatne objawienia, jakich od 2009 roku doświadcza Francesca Sgobbi, mieszkanka niewielkiej miejscowości Fiumicello w północnych Włoszech. Według relacji, błogosławiony kapłan męczennik - ks. Jerzy Popiełuszko - wielokrotnie ukazywał się tej prostej i pozornie zwykłej kobiecie, przekazując przesłania, które spisywała w formie duchowego dziennika.

Już na wstępie autorzy wyraźnie podkreślają: nie są to objawienia uznane oficjalnie przez Kościół katolicki, a publikacja nie oznacza ich aprobaty w sensie teologicznym czy doktrynalnym. Jasno zaznaczają też, że mamy do czynienia z objawieniami prywatnymi - nie zobowiązują one do wiary, ale mogą służyć pomocą w pogłębianiu życia duchowego. Ich rola nie polega na dodawaniu czegokolwiek do Ewangelii, lecz - jak pisze ks. prof. Józef Naumowicz - na przypominaniu o jej najważniejszych prawdach i pomaganiu wiernym w ich przeżywaniu tu i teraz: „Tak było w historii Kościoła wielokrotnie. Niejednokrotnie objawienia prywatne stanowiły inspiracje do ożywienia i pogłębienia wiary, poruszały sumienia, wzywały do nawrócenia. To właśnie pod ich wpływem narodziły się takie praktyki pobożnościowe jak różaniec, koronka do Miłosierdzia Bożego czy nawet święta liturgiczne - Boże Ciało, Niedziela Miłosierdzia czy Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa” - dodaje współautor publikacji, badacz życia i kultu ks. Popiełuszki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję