Czy stowarzyszenie masońskie pomagając ofiarom marcowej tragedii, chce poprawić swój wizerunek? - zastanawia się „The Asahi Shimbun”, jedna z największych japońskich gazet. Pisze ona o pomocy udzielanej ofiarom trzęsienia ziemi i tsunami przez tę organizację, w tym o odbudowaniu świątyni buddyjskiej.
Dwaj dziennikarze gazety - Yu Miyagi oraz Hideyiuki Miura zbadali najpierw historię odbudowania świątyni buddyjskiej w Minami Sanriku Machi w prefekturze Miyagi, która całkowicie została zniszczona przez fale tsunami. Tamtejsze władze zwróciły się do społeczeństwa o pomoc. Niebawem ze strony japońskiego oddziału Stowarzyszenia Masonów wpłynęła oferta odbudowania tej świątyni w ciągu trzech miesięcy - aby zdążyć na buddyjskie święto zmarłych 15 sierpnia. - Ponieważ była to pilna sprawa, w której liczył się każdy rodzaj pomocy, nie wnikaliśmy za głęboko, od kogo ta pomoc napłynęła - powiedział dziennikarzom przedstawiciel urzędu miejskiego. Masoni zainwestowali w ten projekt ponad 300 tys. dolarów.
Gazeta publikuje zdjęcie z ceremonii otwarcia świątyni 13 lipca 2011 r., na którym obok duchownych buddyjskich stoi kilku ubranych w ciemne garnitury przedstawicieli loży w Tokio. Cytuje także ich wypowiedź, że „odbudowanie tej świątyni łączy się z celami wolnomularstwa, które nie odrzuca innych religii”. Z innych przykładów pomocy wymienia stały dowóz żywności, ubrań i leków na tereny dotknięte katastrofą ciężarówkami z napisem: „Wolnomularstwo”.
Dziennikarze uważają jednak, że za tego rodzaju działalnością charytatywną może stać także „dążenie Stowarzyszenia do poprawienia swojego image’u”. W tym kontekście cytują oni pejoratywne powiedzenia na temat masonów, jakie funkcjonują w japońskim społeczeństwie, np. że „jako tajna organizacja sterują oni światem przez kryzys ekonomiczny”, albo że „mieli związki z atakami terrorystycznymi w USA 11 września 2001 r.”.
Początki wolnomularstwa w Japonii sięgają XVIII wieku. Dotarło tam ono za sprawą kupców angielskich i holenderskich. W najnowszej historii tego kraju wpływy wolnomularstwa dotyczą z jednej strony dworu cesarskiego, a z drugiej - japońskich polityków. W rejestrach loży w Tokio z 1955 r. widnieje np. zapis o Bracie Hatoyama, który dotyczy Ichiro Hatoyamy (1883 - 1959), premiera w latach 1954-56. Jego wnukiem jest Yukio Hatoyama, premier Japonii w latach 2009-2010. Obecnie Stowarzyszenie Masonów w Japonii liczy 1800 członków, a jego główna siedziba znajduje się w dzielnicy Minato w Tokio, przy Wieży Tokijskiej.
Kapłani i Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej regularnie odwiedzają osoby chore w domach, przynosząc im Chrystusa w sakramencie Eucharystii. O to, jak wyglądają takie wizyty i jakie mają znaczenie, zapytaliśmy ich uczestników: chorego, księdza i szafarza.
Księża w wielu parafiach odwiedzają chorych w pierwsze piątki lub soboty miesiąca. Tak dzieje się również w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie-Kurdwanowie i parafii Matki Bożej Różańcowej w Krakowie-Piaskach Nowych. – Czasem są to doraźne wezwania do chorych, których stan się nagle pogorszył. Część chorych sama zgłasza się telefonicznie. Czasem proszą o to ich bliscy. Niektórych potrzebujących udaje się „odnaleźć” przy okazji kolędy. Gdy, jako księża, widzimy potrzebę, to proponujemy regularne wizyty — wyjaśnia ks. Mateusz Kozik, wikariusz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie-Kurdwanowie, odwiedzający chorych, należących do tej właśnie wspólnoty. – Oprócz wizyt księży, co niedzielę świeccy szafarze zanoszą do domów chorych parafin Komunię św. — dodaje ks. Bartosz Zaborowski, wikariusz parafii Matki Bożej Różańcowej w Krakowie- Piaskach Nowych. Piotr Jamróz posługę Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej w parafii św. Kazimierza Królewicza na krakowskich Grzegórzkach pełni już 16 lat. – Moja posługa i współbraci szafarzy polega na zanoszeniu Chrystusa do chorych parafian. W czasie Mszy św. udzielamy Komunii tylko w przypadku, gdy brakuje księży. W każdą niedzielę i święta uczestniczymy w Eucharystii, pełniąc posługę przy ołtarzu. Po Eucharystii udajemy się do „swoich” chorych, zanosząc im Komunię św. — podkreśla pan Piotr.
Cieszyła się wielkim kultem w pobożności ludowej; jej pomocy przyzywano zwłaszcza podczas chorób zębów. Dziś jest nawet patronką dentystów i wydziałów dentystycznych uniwersytetów medycznych. Jej śmierć za wiarę poprzedziły wyrafinowane męki. Mówią o niej święta od bólu zębów – to św. Apolonia
Dzisiaj niewiele osób zwłaszcza młodszych wiekiem wie, że taka święta, trochę zapomniana, w ogóle istnieje. Już przed pięciuset laty, w jednej z biskupich ksiąg liturgicznych uznana została za patronkę Królestwa Polskiego. Jej wizerunek spotkamy choćby o ojców Jezuitów w Starej Wsi, schowany w muzealnych czeluściach, a gdyby nie podpis i charakterystyczny atrybut świętej – obcęgi, naprawdę niewiele osób doszłoby do tego że stary, kilkusetletni obraz przedstawia św. Apolonię... Zresztą cieszyła się ona dużym kultem nie tylko u polskich jezuitów: jej relikwie przechowywano w jezuickim kościele w Antwerpii.
Caritas Archidiecezji Lubelskiej posiada szereg działań i miejsc, które ułatwiają ludziom mierzyć się z bólem, lękiem, cierpieniem, trudami choroby, czy nawet śmiercią – mówi Gabriela Samorańska.
Jak co roku, Światowy Dzień Chorego lubelska Caritas spędzi z osobami chorymi, zmagającymi się z cierpieniem. W ramach obchodów, pracownicy CAL już odwiedzili pacjentów Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie oraz oddziałów dziecięcego i młodzieżowego Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie i Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Chełmie, przekazując niemal 500 paczek z upominkami.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
