Reklama

Między nami

Czy to jest moja Europa?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słuchając informacji prasowych, mam czasami wrażenie, iż należy wręcz dojść do wniosku, że patent Europy kończy się na naszych oczach. Pozostaje jedynie czekać na bardziej lub mniej rychły finał. Albo czym prędzej zbierać grosz na niewielką amerykańską daczę na Księżycu, choć przy naszych zarobkach lepiej wybrać tańszą drogę ucieczki. Pytanie tylko - jaką i gdzie?

Europejczyk nadziei

Reklama

Fakt, że nie jest kolorowo. Lecz jaki sens ma codzienne rozpalanie syndromu przewrażliwionego czytelnika ulotek dołączanych do leków? Hojne dzielenie się pesymistycznymi wizjami przyszłości nijak nie wpisuje się w Bożą opinię o stworzeniu świata - „Bóg widział, że wszystko, co stworzył, było dobre” (Rdz 1, 31), nie mówiąc już o szeroko pojętej chrześcijańskiej nadziei. Pewnie trzeba nam również sięgnąć do historii Europy, aby przypomnieć sobie i innym te wszystkie cudowne działania Bożej Opatrzności, kiedy dobro zwyciężało panoszące się zło, także pomimo niepowodzeń wielkich planów i perfekcyjnie przygotowanych działań. Interesujące są także mniej odległe dzieje, bo postawa sprawiedliwych zawsze owocuje pokojem, jednością oraz tworzeniem dobrego prawodawstwa, opartego na poszanowaniu prawa naturalnego, zapisanego w człowieku od zarania dziejów (patrz np. Rezolucja Rady Europy nr 1763 w sprawie klauzuli sumienia z 7 października 2010 r., pomimo że raport przygotowany przez angielską deputowaną Christine McCafferty dla Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy miał być asumptem do zasadniczych zmian w zakresie ograniczenia faktycznego funkcjonowania instytucji klauzuli sumienia w służbie zdrowia).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zacznij od siebie

Reklama

Zamiast strachu przed eurodziałaniami, skupmy się na tym, co sami możemy zrobić dla lepszego stanu naszego życia w Europie, a w konsekwencji dla Europy. Parafrazując słowa bł. Matki Teresy z Kalkuty, można powiedzieć, że aby Europa stała się lepsza, ty i ja musimy się zmienić. Idąc tym tropem, nie sposób nie skupić się na naszych zadaniach, związanych z misją stanu, powołaniem, które przecież realizujemy tu i teraz, pracą, którą wykonujemy lub moglibyśmy wykonywać etc. Spójrzmy też na dzieci; co możemy im zaoferować? Widząc tylko zabieganych, niedostępnych rodziców, nie wyrosną na mądrych, silnych ludzi, prawdziwie żyjących wartościami chrześcijańskimi, co jest przecież marzeniem większości z nas. Zwykliśmy mówić, że młodzież jest coraz gorsza. Moim zdaniem brakuje tu jednak refleksji o przyczynach i sprawcach takiego status quo. Chodzi przecież o nas, dorosłych, którzy zamiast dawać młodym ludziom dobry przykład, świadczymy często odwrotnie. Bo bez kasy nic nie da się zrobić, znajomości to klucz do dobrej pracy, źli to nie my, to tamci… przy władzy, a szczególnie zarządzający Eurolandem, choć przecież to my ich wybieramy. Choć demokracja nie jest najlepszym systemem, wszyscy wiemy, że przynajmniej na dzień dzisiejszy nie mamy do dyspozycji lepszej opcji. Zatem w pierwszej kolejności trzeba przyłożyć się do uporządkowania własnego podwórka, aby nie dodawać problemów, ale świadczyć o wartościach i cieszyć się, że Polacy mieli i wciąż mają tak wielki wkład w europejską rzeczywistość.

Cudze chwalicie, swego nie znacie...

Mamy wspaniałe tradycje, ciekawą historię, jesteśmy stąd, jesteśmy od pokoleń Europejczykami. Nasze korzenie są (a w naszej świadomości mogą być!) mocne, a i ze skrzydłami coraz lepiej. Jesteśmy coraz bardziej otwarci na ludzi, coraz lepiej mówimy obcymi językami, swobodnie podróżujemy po Europie, nasze dzieci studiują w różnych zakątkach starego kontynentu, a nade wszystko - wciąż jeszcze jesteśmy bardzo gościnnym narodem, co doceniają inne nacje.

Odkryj swoje mocne strony

Niech nie brakuje przekonania, że to, kim jesteśmy i co reprezentujemy, jest faktycznie wartościowe i nie musimy bezkrytycznie powielać cudzych poglądów czy stanowisk. Nawet świętych nie da się kopiować, zdecydowanie lepiej ich naśladować, przepuszczając wzór przez sito własnego niepowtarzalnego jestestwa. Życie nasze zawdzięczamy jedynie Bożej Opatrzności i nikt z nas nie może go samowolnie wydłużyć nawet o jotę. Śmiało korzystajmy z Bożych łask, roztropnie używając rozumu, pamiętając, że nie o wiedzę tu chodzi, a o mądrość, bo to ona jest fundamentem Europy marzeń.

2013-09-16 13:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W towarzystwie Ciemnych Typów

Turyn, Mediolan, Bolzano, Wiedeń, Bratysława, a potem Rybnik i inne polskie miasta, w tym Wrocław, Warszawa, Lublin, Tarnobrzeg, Rzeszów i Kraków – to trasa peregrynacji relikwii bł. Pier Giorgio Frassatiego. Patron młodzieży akademickiej przybywa do Krakowa na Światowe Dni Młodzieży!

Zaangażowana w realizację projektu Anna Marek z Towarzystwa Ciemnych Typów przekonuje, że to wydarzenie niecodzienne. – Wizyta jest czymś niezwykłym, ponieważ relikwie bł. Frassatiego opuściły Turyn tylko raz, gdy zostały zawiezione na Światowe Dni Młodzieży do Sydney.
CZYTAJ DALEJ

Toruń: Około 10 tysięcy osób przeszło w Marszu Milczenia po zabójstwie 24-letniej Klaudii

2025-07-06 16:34

[ TEMATY ]

Toruń

zabójstwo

Marsz Milczenia

24‑letnia Klaudia

PAP

Marsz milczenia przeszedł ulicami Torunia

Marsz milczenia przeszedł ulicami Torunia

Ok. 10 tys. osób przeszło ulicami Torunia w Marszu Milczenia po zabójstwie 24-letniej Klaudii, którą w nocy z 11 na 12 czerwca napadł w parku Glazja 19-letni obcokrajowiec. Młoda barmanka, doktorantka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, zmarła dwa tygodnie później w szpitalu. Zbrodnia wstrząsnęła miastem.

W Marszu Milczenia zorganizowanym przez środowiska narodowe i patriotyczne uczestniczyły tłumy. Funkcjonariusze policji obecni na miejscu przekazali PAP, że w zgromadzeniu uczestniczyło około 10 tysięcy osób. Zgromadzeni ruszyli ze Starego Rynku i pokonali trasę do parku Glazja, gdzie doszło do zbrodni. Zgromadzenie odbywało się w milczeniu i było chwilą wspólnej zadumy i pamięci oraz gestem wsparcia dla rodziny i bliskich Klaudii K.
CZYTAJ DALEJ

Gdańsk: święcenia biskupie. Bp Marek Ochlak OMI będzie posługiwał na Madagaskarze

2025-07-06 16:39

[ TEMATY ]

Gdańsk

Madagaskar

święcenia biskupie

Fenoarivo Atsinanana

episkopat.pl, Karol Jeliński, ks. Łukasz Koszałka

Święcenia biskupie o Marka Ochlaka OMI

Święcenia biskupie o Marka Ochlaka OMI

Ojciec Marek Ochlak OMI - wieloletni misjonarz i przełożony oblatów - przyjął sakrament święceń biskupich w oblackim kościele pw. św. Józefa w Gdańsku. Na ordynariusza diecezji Fenoarivo Atsinanana na Madagaskarze 59-letni zakonnik został nominowany przez papieża Franciszka. Eucharystia była sprawowana w języku polskim, z elementami języków francuskiego i malgaskiego. W uroczystości wzięli udział biskupi z Polski i Madagaskaru.

Głównym konsekratorem był abp Tomasz Grysa, nuncjusz apostolski na Madagaskarze, Seszelach, Mauritiusie i delegat apostolski na Komorach, a współkonsekratorami byli: abp Tadeusz Wojda SAC - metropolita gdański, przewodniczący KEP oraz bp Marie Fabien Raharilamboniaina OCD - ordynariusz diecezji Morondawa, przewodniczący Konferencji Episkopatu Madagaskaru.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję