To człowiek odważny, zdecydowany, radykalny w swoich przedsięwzięciach i działaniach duszpasterskich, to wielki wizjoner – przekonywał ks. prof. Witold Ostafiński.
Opinia wygłoszona na otwarciu konferencji „Męstwo i odwaga w wyznawaniu wiary w kontekście życia św. Józefa Sebastiana Pelczara” przez prof. UPJPII ks. Witolda Ostafińskiego – kapelana Uniwersyteckiej Rady Rycerzy Kolumba w pełni potwierdziła się w kolejnych wykładach, prelekcjach zaprezentowanych w trakcie naukowego spotkania w czwartek 6 czerwca w auli WSD w Krakowie.
Nauczanie i przykład
Wydarzenie, zorganizowane przez Radę Rycerzy Kolumba UPJPII, przy współpracy Katedry Homiletyki i Komunikacji Religijnej Wydziału Teologicznego UPJPII, WSD Archidiecezji Krakowskiej oraz Instytutu Dialogu Międzykulturowego Jana Pawła II w Krakowie, było okazją do pochylenia się nad życiem i duchowym dziedzictwem św. Józefa Sebastiana Pelczara w jego 100. rocznicę śmierci. – Święty Józef Sebastian Pelczar nie tylko uczył słowem i piórem o męstwie i odwadze, ale był człowiekiem i pasterzem odznaczającym się wielką odwagą i męstwem – przekonywał prorektor UPJPII ks. Antoni Świerczek. Z kolei s. Olga Podsadnia, przełożona generalna Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, przypomniała wcześniejsze konferencje poświęcone założycielowi zgromadzenia. Przywołała m.in. wypowiedź kard. Macharskiego, który otwierając konferencję poświęconą bp. Pelczarowi, zauważył: „Każdy czas potrzebuje mądrości i wiedzy ożywionej miłością”.
W trakcie trzech sesji zaprezentowano wykłady przybliżające poglądy i przemyślenia oraz nauczanie biskupa przemyskiego, profesora i rektora UJ (w latach 1882-83), na temat wymienionych w tytule cnót i ról, jakie odgrywają one w życiu nie tylko kapłanów. W gronie prelegentów znaleźli się m.in.: ks. dr hab. Wojciech Węgrzyniak (Kraków), ks. dr Tomasz Picur (Przemyśl), prof. ucz. dr hab. Monika Przybysz (Warszawa), ks. dr Bogusław Kastelik (Kraków), Roman Drążek (Uniwersytecka Rada Rycerzy Kolumba 18067). Wygłoszone referaty uświadomiły uczestnikom konferencji, że nauczanie świętego biskupa jest nadal aktualne.
Zalecenia
Temat „Męstwo w pokusie – głos św. Józefa Sebastiana Pelczara wobec dzisiejszych interpretacji problemu” przybliżył ks. dr hab. Marcin Godawa, który przypomniał m.in., że bp Pelczar nauczał, iż nie każda pokusa musi być dziełem złego ducha, ale może wynikać z naturalnej słabości człowieka. Stąd wniosek: – Pokusa może zostać wykorzystana ku rozwojowi człowieka i to jest szczególny potencjał tych trudnych doświadczeń dla człowieka.
Z kolei ks. dr hab. Jan Klimek w wykładzie „Cnota męstwa w pismach i w życiu św. Józefa Sebastiana Pelczara – pasterza i pastoralisty” przypomniał zalecenia bp. Pelczara pomagające w osiągnięciu cnoty męstwa: „Módl się o tę cnotę, staraj się przewidzieć rzeczy przykre, chętnie podejmij wyrzeczenia (...), staraj się o wielką miłość, bo ona daje wielką siłę, rozważaj mękę Chrystusa, Matki Najświętszej i świętych, pocieszaj się nadzieją na niebo...”.
– Dziś chętnie kreślimy różne mapy drogowe, projektujące ambitne przedsięwzięcia – zauważył ks. Klimek i zachęcił: – Na wyprawę po cnotę męstwa warto zabrać mapę drogową Józefa Sebastiana Pelczara.
W Wielką Środę relikwiami Krzyża Świętego, przechowywanymi w Sanktuarium Krzyża Świętego w Krakowie-Mogile, pobłogosławi mieszkańców dzielnicy kustosz sanktuarium i proboszcz mogilskiej parafii o. Wincenty Zakrzewski OCist. Sanktuarium w Mogile jest najstarszym i najsłynniejszym w Polsce ośrodkiem kultu Pana Jezusa Ukrzyżowanego.
Ojciec Zakrzewski podkreśla, że choć czas pandemii to dla wszystkich czas próby, jednak może to być też czas łaski, który należy dobrze wykorzystać.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Rozpoczynająca się w czwartek pierwsza zagraniczna podróż Leona XIV do Turcji i Libanu będzie testem tego, jakie papież chce on mieć kontakty z mediami oraz okazją do tego, by towarzyszący mu dziennikarze mogli go poznać - powiedzieli PAP watykaniści, uczestnicy lotu papieskiego.
Franca Giansoldati z włoskiego dziennika „Il Messaggero” zauważyła:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
