Reklama

XVI Piesza Pielgrzymka Legnicka na Jasną Górę (2)

Kontynuujemy prezentację poszczególnych grup pielgrzymkowych. Nieodłączną grupą w drodze na Jasną Górę stanowi grupa 10 - Duchowego Uczestnictwa. Towarzyszy ona duchowo pątnikom, mimo że członkowie tej grupy nie mogą fizycznie pielgrzymować szlakami wiodącymi na Jasną Górę. Większość członków nie może podjąć trudów ze względu na zdrowie fizyczne, kalectwo, wiek a także niestety coraz częściej, przez obowiązki zawodowe. Ideą tej grupy jest nieustanna modlitwa zanoszona przed Boga w intencjach pielgrzymki oraz za idących pątników. W tym roku po raz kolejny została wydana specjalna książeczka, w której Duchowi Uczestnicy mogli śledzić dzień po dniu trasę pielgrzymki. Codzienne wieczorne spotkania w kościołach parafialnych na Apelach Jasnogórskich, w połączeniu z katechezami okazują się 9-dniowymi rekolekcjami.
Wielu chorych w czasie pielgrzymki ofiarowuje swoje cierpienia w intencjach pielgrzymki oraz pielgrzymujących. Piękna idea współuczestniczenia rozwija się i przynosi widoczne owoce duszpasterskie. Już na ostatni dzień pielgrzymki wielu uczestników tej grupy przyjechało, by razem z wędrującymi od samego początku wejść na Jasną Górę. Wyjątkowo pomógł w tym dzień wejścia, którym była sobota, dzień wolny od obowiązków zawodowych. W tym roku w grupie uczestników było około 2500 pątników, czyli liczba samej grupy Duchowego uczestnictwa przekroczyła liczbę pątników wszystkich pozostałych grup. To jest piękny znak pamięci o wyruszających w drogę oraz wielkiej miłości do Pani Jasnogórskiej, czekającej na nasze modlitwy do Jej Syna.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Grupa nr 5 - „Grupa Lubańsko - Lwówecka”

Pątnicy tej grupy wyruszyli skoro świt już 28 lipca. Na szlak pod kościołem NSPJ w Lubaniu weszło około 30 osób. „Piąteczka” miała najdłuższą trasę ze wszystkich grup naszej pieszej pielgrzymki, bo wędrowała przez prawie 350 km. Obejmowała też największy obszar naszej diecezji, skupiając dekanaty: Bogatynia, Gryfów Śl., Leśna, Lubań, Lwówek Śl., Węgliniec i Zgorzelec. Kapłanami w grupie byli: przewodnik ks. Tomasz Aszurkiewicz, ks. Kazimierz Pietkun, ks. Jan Dochniak oraz ks. Krzysztof Żmigrodzki. Najstarszymi pątnikami byli Mieczysław ze Zgorzelca (78 l.) oraz Stefania z Leśnej (78 l.), a najmłodszymi Maja (10 l.) i Damian (12 l.). W grupie pielgrzymowały siostry ze Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek: s. Oktawia, s. Lucyna, s. Anna, s. Miriam. Pewni i silni porządkowi Ariel, Przemek, Michał, Jakub i Mateusz prowadzili grupę do upragnionego celu. Śpiew wydobywał się z gardeł Roberta, Marty, Mateusza, Patryka, Janusza i Michała. Zdrowie spoczywało w rękach Bożenki, Małgosi, Patryka i Agnieszki. W grupie wytworzyła się piękna i radosna atmosfera, która urzekała odwiedzających „piąteczkę”, a niesamowite wieczorne apele tworzyły wspaniałe wspomnienia.

Grupa nr 6 - „Grupa Lubińska” (salezjańska)

Reklama

Żółta grupa nr 6 to grupa salezjańska wywodząca się z regionu Zagłębia Miedziowego: z okolic Lubina i Chocianowa. Jej patronem jest od lat św. Jan Bosko. Wędrując od 30 lipca, zmierzali ku Jasnej Górze w silnej i zwartej formacji liczącej ponad 120 osób. Najstarszy pątnik liczył ponad 71 lat, zaś najmłodszy 3, 5 roku. Grupą kierował i prowadził przez meandry wiary ks. Mirosław Łobodziński, wieloletni pielgrzym, a pomocą w posłudze kapłańskiej służyli również ks. Mariusz Jeżewicz, ks. dk. Piotr Drapiewski, ks. dk. Bartosz Majchrzak, kl. Bartłomiej Polański, kl. Dariusz Mencel, kl. Bartosz Majchrzak, oraz kl. Rafał Urbanik. Wśród najbardziej charakterystycznych cech wyróżniających grupę była radość, energia, spontaniczność i żywiołowość. Nie zabrakło pobożności opartej na Eucharystii i kulcie Maryi Wspomożycielki Wiernych. Przewodnim hasłem grupy były słowa jej patrona św. Jana Bosko: „Szatan boi się ludzi radosnych”!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Grupa nr 7 - „Grupa Pokutna”

Reklama

Patronem tej grupy jest Święty Ojciec Pio. Przewodnikiem zaś ks. Ludwik Maciak, proboszcz parafii Kruszyn spod Bolesławca. Pomagał mu kl. Krzysztof Paszkiewicz. W „białej” grupie wędrowało 70 pielgrzymów z różnych miejscowości naszej diecezji: Kruszyny, Łazisk, Bolesławca, Legnicy, Jaroszowic, Koskowic, Chojnowa, Leśnej, Jawora, Zaręby, Księgienic, Zgorzelca, Grzęd, Lwówka Śl., Złotoryi, Kamiennej Góry, Brennika, Lubina, Lubawki, Ujazdu Górnego, Opola, a także z Austrii i Niemiec. Najmłodszy pielgrzym Tomek miał 11 lat, a najstarszy 72 lata.
Śpiewem tradycyjnych pieśni religijnych, różańcem i innymi praktykami pokutnymi wypraszali potrzebne łaski, Wędrowali już kolejny rok z krzyżem w ręku, który każdy pielgrzym w grupie może przytulić do serca. Biel szat, w których grupa wchodziła na Jasną Górę, ma przypominać o czystości serc, które nieśli pielgrzymi. Cechą wyróżniającą tę grupę było częstsze niż w innych grupach nawiedzanie Najświętszego Sakramentu w świątyniach mijanych na szlaku. Również jako jedyna grupa odmawiała cały Różaniec Święty, czyli wszystkie cztery części w intencji naszej Ojczyzny, Pasterzy Kościoła Legnickiego i poszczególnych parafii. Podziękowania należą się służbom grupy „7” czyli bagażowym: Dawidowi, Piotrowi, Stasiowi, porządkowemu Wiesławowi i Andrzejowi. Także tym, którzy czuwali nad śpiewem, Marcinowi, Toli, Beacie, Jankowi i Basi. Niemało grupa zawdzięcza służbie zdrowia, czyli Czesławie i Eli.

Grupa nr 8 - „Grupa Rowerowa”

Była to kolejna pielgrzymka diecezji legnickiej, w której obok idących pielgrzymów, jechała grupa pątników na rowerach. Patronował im św. Jacek z sanktuarium w Legnicy. Prowadził ją ks. Piotr Bizoń, wikary par. pw. NSPJ w Legnicy. Grupa pokonywała dziennie odcinki o długości do 100 km, a łącznie przejechała trasę ok. 750 km. Głównym porządkowym był brat Antoni, kwatermistrzem siostra Marta, a mobilnym punktem medycznym dowodziła siostra Renata. Ku Jasnej Górze jechało 22 pątników. Najstarszym miał lat 60 a najmłodszy tylko 17. Grupa po drodze odwiedziła sanktuaria w Krzeszowie, Górze Świętej Anny. Warunkiem zapisania się do tej grupy była kondycja pozwalająca pokonywać codziennie duże ilości kilometrów oraz odpowiedni sprzęt, który w tak długiej trasie musi być niezawodny. Idea pielgrzymowania na rowerze rozwija się z roku na rok, co widać po zwiększającej się liczbie pątników grupy „9”.

Grupa nr 9 - „Grupa Rowerowa-bis”

Reklama

Grupa „Rower Akcji Katolickiej - Bicicleta AK” już piąty raz pielgrzymowała do tronu Pani Jasnogórskiej. Utworzyli ją pielgrzymi-rowerzyści z Legnicy, Bolesławca, Jawora, Polkowic, Lubania, Lubawki, Lwówka Śląskiego, Krzeczyna, Pielgrzymki, Wrocławia i Krakowa. Jechało w grupie 35 osób. Łącznie pokonali trasę o długości 260 kilometrów. Opiekunem duchowym był franciszkanin o. Wojciech Kiełtyka OFM Conv. Najstarszy uczestnik miał 65 lat, najmłodsza zaś tylko 16. W ciągu trzech dni dotarli pod Jasną Górę, aby następnie pokonując kolejne 300 km powrócić do stolicy naszej diecezji, Legnicy. Droga powrotna prowadziła przez Górę Świętej Anny, Głogówek, Kamieniec Ząbkowicki.

Służby pomocnicze XVI Pieszej Pielgrzymki Legnickiej

Szef bazy: ks. Remigiusz Tobera z Bolesławca

Główny Porządkowy: Robert Domański z Jeleniej Góry

1. Porządkowi XV Pieszej Pielgrzymki Legnickiej: Bartek Urbański, Paweł Poznar, Marcin Nowakowski, Dawid Kostecki, Patryk Przykota, Jędrzej Rams, Michał Kościelny, Tomasz Orawiec, Ariel Kurkiewicz, Rafał Podkowski, Mariusz Bańbura, kl. Tomasz Metelica, kl. Łukasz Dubiel, kl. Sebastian Horodyski, kl. Łukasz Stachura

2. Służba zdrowia
- lekarz główny pielgrzymki - Edyta Jarema;
- ratownicy: Jolanta Sokołowska, Henryk Babuśka, Krzysztof Sławski, Paweł Szulc, Witold Rams, Paweł Domański.

3. Kierowcy samochodów bagażowych:
dla grupy 1 i 8 - Tadeusz Piekarz
dla grupy 3 i 5 - Bogdan Jasiński
dla grupa 4 i 6 - Grzegorz Tyczkowski
dla grupy 2 i 7 - Piotr Wyżykowski

4. Służba kwatermistrzostwa:
główny kwatermistrz - Ks. Jarosław Górecki z Mysłakowic
zastępca kwatermistrza - kl. Adam Szpotański
grupa 1 - kl. Piotr Żemojda
grupa 2 - kl. Łukasz Myrta
grupa 3 - kl. Tomasz Bunikowski
grupa 4 - Przemysław Bredotter
grupa 5 - kleryk Jarosław Fraczkiewicz
grupa 6 - kl. Rafał Urbaniak
grupa 7 - kl. Piotr Kruczyk

5. Służba liturgiczna
- kl. Michał Marszałek
- kl. Łukasz Misiak

6. Radiotechnik
- Marek Szczepanik
- Marcin Rapkowski
- Bogdan Kozłowski z synem Michałem

Reklama

7. Służba ciepłych napoi:
Stenia i Stanisław Szkółka z Polkowic

8. Służba zimne napoje:
kierowca - Marian Poradowski
Iwona Kołodziej, Izabela Charchulis, Piotr Kobak

9. Poczta pielgrzymkowa:
Janina i Stanisław Szczepanik z Polkowic

10. Służba chleba - „Piekarnia Janczak” z Polkowic
- Marzena Wiśniewska
- kierowca: Robert Suchocki
- Adam

11. Służba ekologiczna „Sanepid”:
Ewelina i Patrycjusz Sierżęga, Jagoda Adamowska, Anna Tymków, kl. Łukasz Michalczuk

12. Katolickie Radio „Plus” z Legnicy;
- ks. Waldemar Wesołowski i Monika Poręba-Zadrożna

13. Tygodnik Katolicki „Niedziela”
- ks. Piotr Nowosielski

14. Tygodnik Gość Niedzielny
- Jędrzej Rams i Roman Tomczak

15. Informacja:
Marek Staroń i Jarosław Skowroński

16. Schola pielgrzymkowa: Paulina Wojtuszewska, Anna Grygiel

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Elizeusz

Niedziela Ogólnopolska 30/2021, str. V

[ TEMATY ]

Biblia

pl.wikipedia.org

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki
Elizeusz urodził się w Królestwie Północnym w miejscowości Abel-Mechola – nazwa ta oznacza „potok tańca”. Miasto pamiętało ucieczkę Madianitów przed Gedeonem. Może dlatego otrzymał imię Elizeusz – „Bóg wybawia”. W tym imieniu zawierała się też istota powierzonej mu przez Boga misji. Jego ziemskim ojcem był Sazafat, tym duchowym zaś stał się prorok Eliasz. On powołał go na polecenie Boga, które otrzymał pod Synajem. Miał namaścić Elizeusza na proroka, by kontynuował jego misję oczyszczenia Izraela z bałwochwalczego kultu Baala. Wezwany podczas orki Elizeusz poprosił Eliasza, by mógł pożegnać swych rodziców. Następnie złożył Bogu ofiarę i wyruszył za prorokiem. Wzrastał w wierze w jego cieniu. Towarzyszył mu w chwili wniebowstąpienia. Poprosił o dwie części prorockiego ducha Eliasza. Taką część spadku otrzymywał pierworodny syn. To oznaczało jego prymat wśród uczniów prorockich. Przed nim, jak przed Jozuem prowadzącym lud do Ziemi Obiecanej, Pan otworzył przejście po suchym dnie Jordanu. Dokonał wielu znaków wskazujących na moc Boga. Uczynił zdatnymi do picia gorzkie źródła w okolicy Jerycha, wsypując do nich sól. Pomógł wykupić syna wdowy, rozmnażając baryłkę oliwy. Wyprosił narodziny syna dla bezpłodnej kobiety, a gdy ten nagle zmarł, przywrócił go do życia. Ocalił uczniów prorockich przed konsekwencjami spożycia zatrutej strawy. Nakarmił zgromadzony tłum, mając jedynie dwanaście chlebów. Uzdrowił z trądu syryjskiego wodza Naamana. Niektóre z tych znaków obrosły legendą tak jak wydobycie z wody zatopionej siekiery czy wzięcie w niewolę aramejskich żołnierzy. Tymi dziełami zwiastował moc Boga. Przypominał, jak wielką ma On miłość względem swego ludu. Budził nadzieję w chwilach tak trudnych jak głód podczas oblężenia Samarii. Zrozpaczonym ludziom przepowiedział, że nadchodzący dzień stanie się czasem, w którym nie tylko odejdą napastnicy, ale wszyscy zaspokoją swój głód. On zapowiedział aramejskimu wodzowi, że zostanie królem Aramu w miejsce Chazaela, oraz namaścił na króla Izraela Jehu. Zmarł dotknięty chorobą. Przed nią zapowiedział zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi Izraela. Chciał wybłagać dla swego kraju pełnię zwycięstwa, ale król Joasz niedbale wykonał dane przez proroka polecenie.
CZYTAJ DALEJ

Zmarł Piotr Nowina-Konopka, b. ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej

2025-06-13 09:37

[ TEMATY ]

śmierć

pl.wikipedia.pl

Piotr Nowina-Konopka

Piotr Nowina-Konopka

Dziś w nocy w wieku 76 lat zmarł Piotr Nowina-Konopka - działacz katolicki, polityk, poseł, inicjator Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana, w latach 2013 - 2016 ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej. Wcześniej, w latach 1999 - 2004 był rektorem Kolegium Europejskiego w Natolinie.

Piotr Nowina-Konopka zmarł w Nowej Iwicznej po krótkiej, ciężkiej chorobie, opatrzony świętymi sakramentami i otoczony opieką najbliższych.
CZYTAJ DALEJ

Koniec roku szkolnego, koniec wartości?

2025-06-14 20:21

[ TEMATY ]

rok szkolny

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Zakończenie roku szkolnego to zwykle czas podsumowań i planów na przyszłość. Ale dziś coraz trudniej mówić o przyszłości edukacji z nadzieją. Zmiany, które zachodzą, nie są reformą – są demontażem. A szkoła przestaje być miejscem kształcenia i wychowania, a staje się placówką usług społecznych bez tożsamości.

Czerwiec w szkole zawsze miał w sobie coś z ulgi – zmęczeni nauczyciele odliczają dni do wakacji, uczniowie zerkają w dzienniki z nadzieją, a rodzice pytają: czy to był dobry rok? Ten rok szkolny – 2024/2025 – dobrym nie był. Nie chodzi tylko o prace domowe, które MEN uznało za zbędne. Nie chodzi jedynie o eksperymenty z ocenianiem kształtującym czy chaos wokół edukacji „obywatelskiej”. Chodzi o coś głębszego – o „utraconą misję szkoły", która coraz bardziej traci swój wychowawczy, kulturowy i aksjologiczny fundament.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję